HOME επισκέψεις σελίδων : 132098
σχόλια:0 thateron@poteron.gr
 
διαβάστε απλοϊκή Πολιτική σκέψη
"γιατί πάμε κατά Διαόλου ρέ Παιδιά;"

"περί Δημοκρατίας και περί Κοινωνίας"

Περίληψη.
Τώρα και εφόσον λίγο πολύ συμφωνούμε με την ουσία των παραπάνω, δηλαδή δεχόμαστε αφενός ότι, η Δημοκρατία δεν είναι κάτι γενικό και αόριστο, δεν είναι κάτι με ‘υψηλά νοήματα’ και ‘ψιλά γράμματα’ δυσνόητα για τον ‘απλό λαό’, αλλά δεχόμαστε ότι είναι το απλοϊκότερο και συνάμα σπουδαιότερο δημιούργημα του Ανθρωπίνου Πνεύματος, που ορίζεται από δυό τρία πράγματα και προϋποθέσεις, που όταν και όπου εφαρμόζονται μόνο διαχρονική ωφέλεια προσφέρουν στους συμμετέχοντες. Αφού λοιπόν δεχόμαστε ότι η Δημοκρατία υπάρχει και ότι αυτή είναι πράγματι κάτι ξεχωριστό και σπουδαίο για την Ζωή των Ανθρώπων, και δικαίως αγωνίζονται και θυσιάζονται οι άνθρωποι στο όνομα της, δυστυχώς όμως συχνά με λάθος και ανώφελο τρόπο, αφού άλλα περιμένουν από αυτήν, ή προκύπτουν άσχετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα, και εφόσον δεχόμαστε, ότι υπάρχουν αναγκαίες προϋποθέσεις για την Δημοκρατία, όπως δηλαδή η Κοινωνία, η Παιδεία, η Μόρφωση, η Εκπαίδευση, η Πόλη, ο Πολίτης, ο Πολιτισμός η Πολιτεία, και το Πολίτευμα. Και από την άλλη συμφωνούμε, ότι αυτό που καταπιεστικά σήμερα μας επιβάλλουν, δεν έχει καμία σχέση με την Δημοκρατία, τότε απομένει όσοι από εμάς αναρωτιόμαστε, αν και σε ποιο βαθμό μπορούν σήμερα, να γίνουν πραγματικότητα, με τον σωστό βέβαια τρόπο, όλα αυτά τα σχετικά με την Δημοκρατία, να ‘καθίσουμε κάτω’ και να αντιμετωπίσουμε σοβαρά το ερώτημα και το δίλλημα. Μήπως δηλαδή πρέπει επιτέλους να καταπιαστούμε όλοι μας με τον σωστό τρόπο πλέον, με ότι έχει να κάνει με την Δημοκρατία.

   

    Νηφάλια και ήρεμα πρέπει να σκεφτούμε και να συναποφασίσουμε τι να κάνουμε και τι να αποφεύγουμε, ώστε να βάλουμε τις σωστές βάσεις για μια πορεία προς την πραγματική Δημοκρατία. Δηλαδή την Δημοκρατία που θα αναπτυχθεί σωστά πάνω στις προϋποθέσεις της και ότι άλλο συνεπάγεται μαζί με αυτές. Πράγματα που θα απαιτήσουν από εμάς κάποια μικρή αλλαγή ‘πλεύσης’ στον τρόπο ζωής μας, αλλά όμως είμαστε διατεθειμένοι για τούτο, καθώς είμαστε πεπεισμένοι ότι θα πάρουμε σε αντάλλαγμα ποσότητα, ποιότητα και ασφάλεια Ζωής, με μοναδικό τρόπο εξασφαλισμένη για Όλους και για πάντα, στον μέγιστο δυνατόν βαθμό και με τον ευκολότερο τρόπο.

   

    Είπαμε για το πώς έγινε και το τι είναι η Κοινωνία, και είπαμε ότι αυτή είναι η αρχή και η αιτία όλων των πραγμάτων που έχουν να κάνουν με την Παιδεία, την Μόρφωση, την Εκπαίδευση, τους Πολίτες, την Πόλη, την Πολιτεία, τον Πολιτισμό και το Δημοκρατικό Πολίτευμα και όλα αυτά υπενθυμίζουμε ότι αποσκοπούν στο να μπορούν όλοι οι συμμετέχοντες στην Κοινωνία να ζήσουν τουλάχιστον, κάτω από κάποιες Κοινές για Όλους, Ανθρώπινες συνθήκες.

   

    Είπαμε δηλαδή ότι η Κοινωνία είναι η Ψυχή που ενώνει και κινεί και διατηρεί στην Ζωή με έναν συγκεκριμένο τρόπο τα μέλη της, που δεν είναι άλλα από τις Οικογένειες, προσφέροντας στις Οικογένειες αυτές μέσω όλων των παραπάνω (δηλαδή με την Παιδεία, την Μόρφωση, την Εκπαίδευση και με αυτά που προκύπτουν από την ύπαρξη των παραπάνω, δηλαδή τους Πολίτες, την Πολιτεία, τον Πολιτισμό και το Δημοκρατικό Πολίτευμα) τις καλύτερες δυνατές συνθήκες σε Όλους για ασφαλή, αξιόλογη, Ανθρώπινη, ποσοτική, και ποιοτική Ζωή, και όλα αυτά με αιώνια προοπτική, δια των διαδοχικών γενεών. Η Δημοκρατία δεν έχει καμία σχέση με το δικαίωμα κάποιων λίγων εκλεγμένων να νομοθετούν και να εφαρμόζουν ανεξέλεγκτα ότι ‘γουστάρουν’, λέγοντας μάλιστα χλευαστικά ότι στο τέλος της θητείας θα τους κρίνει ο λαός, και χλευάζουν γιατί ενώ τους κρίνει ο λαός αρνητικά και μετά από αυτούς ψηφίζει άλλους τοιούτους στην θέση τους, τα νομοθετήματα τους παραμένουν ενεργά ή αν κάποια καταργηθούν δεν αποζημιώνουν κανέναν για τις συνέπειες της εφαρμογής των, ούτε βέβαια ποτέ κανείς λογοδοτεί για αυτά.

   

    Αν αναζητήσουμε σήμερα μέσα στις υπάρχουσες Οικογένειες την μεγάλη προϋπόθεση της Δημοκρατίας, δηλαδή την Κοινωνία, αυτήν την Κοινωνία στην οποία τόσο πολύ έχουμε αναφερθεί ως τα τώρα, αν λοιπόν την αναζητήσουμε θέλοντας να δούμε αν υπάρχει στις Οικογένειες του σήμερα, το ενδιαφέρον για ασφαλή, αξιόλογη και ανθρώπινη, ποσοτική και ποιοτική ζωή για όλους και αιωνίως μέσω των διαδοχικών γενεών, τότε πολύ εύκολα θα βρούμε αυτήν την Κοινωνική ανησυχία να υπάρχει φωλιασμένη παντού, τουλάχιστον σε όλες τις (συμβατικές) Οικογένειες, αλλού πεντακάθαρη αλλού σαν ιδέα και αλλού ανακατεμένη με διάφορες θρησκευτικές τοποθετήσεις, θεωρίες, ιδεολογίες και ιδεοληψίες, όμως υπάρχει και είναι έτοιμη εύκολα να πάρει την θέση που τις αξίζει στις επιλογές και στα θέλω όλων αυτών των Οικογενειών.

   

    Ας το πούμε αλλιώς, ας το ελέγξουμε διαφορετικά, αν λοιπόν θέσουμε σε ολόκληρη την ανθρωπότητα, όλα τα ερωτήματα που μπορούν να υπάρξουν, σχετικά με τα θέλω και τις επιθυμίες του καθενός. Για να διαλέξει μετά ο κάθε άνθρωπος, ποια πράγματα, από τα σημαντικότερα κατά την κρίση του, προς τα πλέον ασήμαντα, επιδιώκει να κατακτήσει και να εξασφαλίσει και εκ τούτου διατίθεται να προσφέρει ανταλλάγματα, ώστε να τα πετύχει και να τα αποκτήσει στην ζωή του. Τότε θα δούμε ότι θα απαντήσουν όλοι θετικά και πρώτα απ όλα σε κάθε τι που κατά το δυνατόν εξασφαλίζει τα σχετικά με αυτή καθαυτή την Ζωή του, άρα κανείς δεν θα πεί όχι στην όποια πρόταση δημιουργίας της Κοινής ‘μηχανής’ Επιβίωσης, που μεταφορικά ονομάζεται ΚΟΙΝΩΝΙΑ. Και αυτό γιατί, ποιος μπορεί να λέει όχι, σε μια έστω και στοιχειώδη, εξασφάλιση των αναγκαίων προϋποθέσεων, μιας αξιοπρεπούς Ζωής για Όλους; Και αυτό μέσα από μία ελάχιστη Κοινή προσπάθεια όλων;. Μια ελάχιστη Κοινή προσπάθεια, που θα βάλει σε τάξη, καθημερινά Κοινά θέματα, που ως τα τώρα έχουν αφεθεί στην τύχη τους, και όλο το βάρος πέφτει στην ατομική και αγωνιώδη προσπάθεια του καθενός να Επιβιώσει, και μάλιστα πολλές φορές, όχι μόνο χωρίς τα κατάλληλα προς τούτο εφόδια, αλλά και με λάθος και ακατάλληλα και αντίθετα για τις πραγματικές ανάγκες της ζωής εφόδια αλλά και τακτικές.

   

    Θέματα υγείας, ασφάλειας, δικαιοσύνης, εργασίας, θέματα εξασφάλισης ενός καθώς πρέπει αύριο για τα σημερινά παιδιά, πράγμα που θα αντικατοπτρίζει και θα εξασφαλίζει ανάλογα και το αύριο των ηλικιωμένων που τώρα ως ενήλικες μεριμνούν για τα παιδιά αυτά. Ακόμη θέματα όπως αυτά της Κοινωνικής Οικονομίας δηλαδή της σωστής Οικονομικής διαχείρισης της καταναλωτικής και παραγωγικής διαδικασίας, θέματα που τώρα όχι μόνο μένουν ανεκμετάλλευτα, λόγω αδρανοποιημένης Κοινωνίας, αλλά και όσο μένουν ανεκμετάλλευτα προκαλούν προβλήματα, καταστρέφουν και σκοτώνουν κόσμο, όχι μόνο από ανεργία και ανέχεια αλλά και από παράνομες και άλλες ανεξέλεγκτες ενέργειες, ανεπάρκεια αναγκαίων, κακή ποιότητα κλπ. Πράγματα που όμως μπορούν εύκολα να γίνουν θετικά στοιχεία της καθημερινής ζωής μας, αρκεί να αρχίσουμε όλοι μας να τα αντιμετωπίζουμε με άλλον τρόπο. Να αρχίσουμε επί τέλους να διεκδικούμε από Κοινού το Κοινό μας συμφέρον αυτό που εξασφαλίζει την Επιβίωση Όλων μας με την συμβολή Όλων μας, συμβολή που δεν περιορίζεται στην τσέπη αλλά στηρίζεται στον τρόπο Ζωής Όλων μας..

   

    Ισχυροί μηχανισμοί μας κατευθύνουν σε αδιέξοδα, ή άνευ αξίας θέματα και αντί τα βασικά μέσα Επιβίωσης μας, να τα χειριζόμαστε εμείς, τα εκμεταλλεύονται αυτοί οι μηχανισμοί και μάλιστα για οικονομικούς λόγους, που όταν ‘γλυκαθούν’ θέλουν και άλλα και άλλα... με αποτέλεσμα η καθημερινότητα μας λόγω της αδιαφορίας μας να είναι γεμάτη νοθεία, απάτη, βία, κλοπές, ληστείες, απαγωγές, φόνους, βιασμούς και μάλιστα να δεχόμαστε ότι όλα αυτά συμβαίνουν σε μια Δημοκρατική χώρα. Σε μια Δημοκρατική όμως χώρα δεν μπορεί παρά να επικρατεί ο σεβασμός των πάντων προς πάντες, και σε καμία περίπτωση, όχι μόνο δεν πρέπει τίποτα να βλάπτει κανέναν, αλλά να μην υπάρχει και τίποτα που να είναι εν δυνάμει ικανό να βλάψει.

   

    Σε μια Δημοκρατία που δεν πρέπει να συμβαίνουν ούτε καν τροχαία ατυχήματα, πόσο μάλλον να συμβαίνουν τροχαία δυστυχήματα και ενώ μάλιστα συμβαίνουν καθημερινά τέτοια, οι ‘υπουργοί’ και οι ‘πρωθυπουργοί’ βλέπουμε να ψηφίζουν στην βουλή την αύξηση των ορίων ταχύτητας των οχημάτων στους άνευ ουσιαστικής αστυνόμευσης δρόμους, από την στιγμή που η ταχύτητα κίνησης των οχημάτων είναι ο ουσιαστικός και πρωταρχικός παράγοντας των δυστυχημάτων. Σε μια Δημοκρατία όμως το Αγαθό της Ζωής είναι τόσο ψηλά τοποθετημένο στην συνείδηση των Πολιτών, που όταν συμβεί κάποιο κακό, πχ σοβαρό τροχαίο, τότε το κομμάτι εκείνου του δρόμου που έγινε το τροχαίο, κλείνει όσες μέρες, μήνες, ή χρόνια χρειαστεί, ώστε οι ειδικοί να εντοπίσουν τα αίτια και να συμπεράνουν με σιγουριά και υπευθυνότητα το πώς θα εξασφαλίσουν, ότι κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί ποτέ ξανά στο μέλλον, διαφορετικά οι ειδικοί από μόνοι τους παραιτούνται και την θέση τους παίρνουν άλλοι, έως ότου λυθεί εκ του ασφαλούς το πρόβλημα, διαφορετικά ο δρόμος ‘φονιάς’ δεν ξαναδίνεται ποτέ πια στην κυκλοφορία.

   

    Η Δημοκρατία προλαμβάνει την αδικία, και ούτε την καλλιεργεί, ούτε βεβαίως την συντηρεί με την αδιαφορία της, όπως συχνά βλέπουμε να συμβαίνει στα ψευδοδημοκρατικά καθεστώτα, πχ πρόσφατα τα ΜΜΕ ανακοίνωσαν την σύλληψη από την αστυνομία 30 ατόμων που τα τελευταία 10! χρόνια, οργανωμένα αφαιρούσαν, πορτοφόλια και άλλα αντικείμενα από επιβάτες των μέσων μαζικής μεταφοράς. Για 10 χρόνια σε απόλυτη μυστικότητα από πλευράς ενημέρωσης του κόσμου, τα ΜΜΕ είτε κρατικά είτε ιδιωτικά με την αποσιώπηση των καθημερινών κλοπών, συνέβαλλαν στο να συντηρείται η κατάσταση αυτή, ώστε έτσι, κάποιοι από τους παραπάνω ανενόχλητοι επί σειρά ετών, σε ομάδες 3-4 ατόμων στρίμωχναν με σωματική βία ή άλλα τεχνάσματα ανυποψίαστους επιβάτες λεωφορείων, τραίνων κλπ και τους έκλεβαν, άλλοι πάλι με σωματική βία αρπάζουν καθημερινά από τα χέρια ηλικιωμένων τις συντάξεις των, άλλοι παραβιάζουν οικίες είτε έχουν κόσμο μέσα είτε όχι, και τις ρημάζουν και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά εμείς λέμε ότι ζούμε σε μια Δημοκρατική χώρα και ότι έχουμε Δημοκρατία;.

   

    Εδώ βλέπουμε τις ιδιωτικές εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, εταιρείες ‘Ευρωπαϊκού επιπέδου’, που προσυνεννοημένες όλες μαζί χρεώνουν πχ 6 ευρώ την 3μηνη συνδρομή για το καρτοκινητό, αλλά όμως δεν δέχονται πληρωμές παρά μόνο σε ποσά πολλαπλάσια των 5 ή των 10 ευρώ. Οπότε αναγκαστικά πληρώνεις 10 ευρώ από τα οποία τα 4 ευρώ είναι υπόλοιπο, όμως μετά την παρέλευση 3 μηνών αν δεν ανανεώσεις την πληρωμή με άλλα 10 ευρώ, το υπόλοιπο εξαϋλώνεται με τον ίδιο τρόπο που χάνεται δια παντός το περιεχόμενο του πορτοφολιού ή της τσάντας που οι ελεύθερα δρώντες αρπάζουν στους δρόμους… Δηλαδή όλα αυτά που μας συμβαίνουν σήμερα από τον κάθε μορφής υπόκοσμο, θα έπρεπε να μας συμβαίνουν από ένστολους χωροφύλακες για να παραδεχθούμε ότι η Δημοκρατία καταλύθηκε; Ενώ τώρα που αυτά τα κάθε λογής παράλογα και παράνομα μας τα κάνει ανεξέλεγκτα το κάθε καρυδιάς καρύδι, ο ‘ιδιώτης’, και επειδή αυτός δεν φορά στολή στρατιωτική, δεχόμαστε ότι έχουμε ‘αντιπροσωπευτική’ ή ‘φιλελέ’ Δημοκρατία;.
Διαβάστε τμήματα παραγράφων σχετικών με το περιεχόμενο
 
σελίδα  3

  Αντί προλόγου

 
σελίδα  5

  Περί Δημοκρατίας και περί Κοινωνίας.

 
σελίδα  6

  Οι προϋποθέσεις της Δημοκρατίας

 
σελίδα  8

  Σκοποί και λόγοι

 
σελίδα  9

  Το συμφέρον του δανειστή

 
σελίδα  13

  Λάθος επιλογές

 
σελίδα  14

  Αγροτική παραγωγή.

 
σελίδα  11

  Τράπεζες.

 
σελίδα  11

  Κακοπληρωτές.

 
σελίδα  13

  Εξαπάτηση του λαού.

 
σελίδα  14

  Τα Κοινά θέματα.

 
σελίδα  15

  Δημοκρατία.

 
σελίδα  16

  Δημοκρατία και Ελευθερία.

 
σελίδα  18

  Ο Πλούτος

 
σελίδα  20

  Η Δημοκρατία νοιάζεται ίσα για όλους.

 
σελίδα  21

  Πνευματική φτωχοποίηση.

 
σελίδα  24

  Ο Πολίτης.

 
σελίδα  25

  Οι Επενδύσεις.

 
σελίδα  26

  Η δύναμη της Δημοκρατίας.

 
σελίδα  27

  Η Δημοκρατία.

 
σελίδα  28

  Ο Πολιτισμός.

 
σελίδα  31

  Αιδώς και Δικαιοσύνη.

 
σελίδα  32

  Ηθικός, Ήθη, Έθιμα, Φιλότιμος.

 
σελίδα  35

  Πολιτισμός.

 
σελίδα  36

  Μη Πολιτισμός.

 
σελίδα  37

  Ο Σπουδαίος Πολιτισμός.

 
σελίδα  38

  Φάσεις της Ζωής.

 
σελίδα  38

  Φύση και Πολιτισμός.

 
σελίδα  39

  Φύση και Οικογένεια.

 
σελίδα  40

  Η Πρώτη Επιστήμη.

 
σελίδα  41

  Κοινός Σκοπός και Στόχος.

 
σελίδα  42

  Η Κοινωνία.

 
σελίδα  43

  Πολιτισμός και Πολίτης.

 
σελίδα  43

  Το Κοινωνικό Αγαθό.

 
σελίδα  44

  Ο Αρχικός Νόμος.

 
σελίδα  46

  Πάς μή Έλλην Βάρβαρος.

 
σελίδα  46

  Η ‘Συναδέλφωση’ των Λαών.

 
σελίδα  52

  Κλιματική Αλλαγή, ένα αιώνιο Φυσικό γεγονός

 
σελίδα  52

  Το Νερό δεν Τελειώνει.

 
σελίδα  53

  Ηθική.

 
σελίδα  53

  Οι Φάσεις της Ζωής.

 
σελίδα  61

  Παιδεία και Πολίτης.

 
σελίδα  62

  Ψυχή

 
σελίδα  57

  Παιδεία και Πολιτισμός.

 
σελίδα  59

  Μη Παιδεία Κουλτούρα Νέοι.

 
σελίδα  60

  Κοινωνική Προδιάθεση.

 
σελίδα  63

  Κοινωνία και Υγεία.

 
σελίδα  64

  Πολιτισμός και Κοινωνία.

 
σελίδα  65

  Γνώσεις για Πολίτες.

 
σελίδα  66

  Διανομή Κερδών.

 
σελίδα  67

  Κοινωνία, Πολίτης, Νερό.

 
σελίδα  68

  Πολίτευμα.

 
σελίδα  70

  ναρχη Πολιτεία.

 
σελίδα  71

  Αυτάρκεια και Επάρκεια.

 
σελίδα  75

  Μεταλλαγμένα, Τέλος της επιστήμης.

 
σελίδα  76

  Κουμμουνισμός, Καπιταλισμός.

 
σελίδα  80

  Αντιρρησίες Συνείδησης.

 
σελίδα  83

  Μηδενικά επιτόκια.

 
σελίδα  84

  Ο καλός ή λογικός πατέρας.

 
σελίδα  84

  Αποδοτική Μορφή Δουλείας.

 
σελίδα  86

  Πως αρχίζει ο Πολιτισμός.

 
σελίδα  87

  Πολίτες και Παιδεία.

 
σελίδα  88

  Το Πολίτευμα Πολιτεία.

 
σελίδα  91

  Το Πολίτευμα Δημοκρατία.

 
σελίδα  94

  Ισχύς της Κοινωνίας, Κοινωνικό Αγαθό.

 
σελίδα  94

  Ηθικός, Ηθική.

 
σελίδα  95

  Στρατηγικές Επικράτησης.

 
σελίδα  95

  Κατάλυση Πολιτισμού, Ανομία.

 
σελίδα  96

  Γενικά.

 
σελίδα  96

  Εσφαλμένες εντυπώσεις περί Δημοκρατίας.

 
σελίδα  97

  Παρελθόν, Μέλλον, Τραγωδία, Κωμωδία.

 
σελίδα  98

  Παιδεία.

 
σελίδα  100

  Γρηγορόσημα και Λεμόνια.

 
σελίδα  102

  Βηματοδότες και Τηλεφωνίες.

 
σελίδα  105

  Μόρφωση.

 
σελίδα  105

  Ηθοποιός και Μόρφωση.

 
σελίδα  108

  Εκπαίδευση.

 
σελίδα  109

  Κοινωνική Οικονομία.

 
σελίδα  112

  Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Φύσης.

 
σελίδα  115

  Πολίτευμα.

 
σελίδα  116

  Δημοκρατία και Πολίτες.

 
σελίδα  117

  Η ευθύνη των θυμάτων.

 
σελίδα  119

  Μόρφωση και Νέος.

 
σελίδα  128

  Ευτυχία και Γνώσεις, Συνήθειες, Ήθη, Έθιμα.

 
σελίδα  128

  Ελευθερία και Πολιτισμός.

 
σελίδα  130

  Ελευθερία και Δημοκρατία.

 
σελίδα  133

  Επενδύσεις και Κρατικά Κέρδη.

 
σελίδα  135

  Οι Κίνδυνοι των Πολιτισμών

 
σελίδα  136

  Σενάρια Λογικής και Οικονομίας.

 
σελίδα  137

  Μέγιστο Συμφέρον μας το Συμφέρον των άλλων.

 
σελίδα  140

  Ομονοούμε σχετικά με την Δημοκρατία.

 
σελίδα  141

  Οι Κίνδυνοι των Πολιτισμών.

 
σελίδα  143

  Πολιτιστική Κληρονομιά.

 
σελίδα  149

  Περίληψη.

 
σελίδα  151

  Απογοήτευση.

 
σελίδα  152

  Κοινωνική Ανασυγκρότηση και Εγρήγορση.

 
σελίδα  155

  Κάλεσμα Πολιτών.

 

Προσοχή δεν επιτρέπεται η αντιγραφή και  μεταφορά  περιεχομένου

 σε άλλη ιστοσελίδα ή έντυπο χωρίς προ συνεννόησης με τον συγγραφέα

 επικοινωνία μέσω του email thateron@poteron.gr

Σχόλια αναγνωστών

.
Σχολιάστε ελεύθερα το περιεχόμενο της προς ανάγνωση σελίδας ή απαντήσετε σε είδη υπάρχον σχόλιο. Ισχύουν  όλα τα αυτονόητα και γνωστά τα σχετικά με την δημοσιοποήση  σχολίων.
 

 Όνομα ή ψευδώνυμο          Αλφαριθμητικό =>

  Τα σχόλια εμφανίζονται κατόπιν τυπικού ελέγχου ως προς την σχετικότητα του περιεχομένου τους και χωρίς καμία λογοκρισία.

 Κατά την αποστολή του σχολίου αντιγράψετε τους διαδοχικούς Αλφαριθμητικούς χαρακτήρες ή αντικαταστήστε τους με άλλους δικής σας προτίμησης (6-8 χαρακτ.)  για να μπορείτε να διορθώσετε ή να διαγράψετε το σχόλιο σας.