|
.
Εδώ και πολύ καιρό θέλω να ανακαλύψω γιατί όλο και κάτι συμβαίνει και οι συνθήκες της ζωής μου στο κράτος χειροτερεύουν αδιάκοπα.
Μετά από πολλές σκέψεις καταλήγω στο συμπέρασμα ότι ο φταίχτης είμαι εγώ!.
Πιστεύω ότι φταίω εγώ, γιατί ενώ γνωρίζω ότι η Ζωή μου εξαρτάται από την ορθή κυβέρνηση του κράτους, την κυβέρνηση την αναθέτω χωρίς κανένα έλεγχο σε κάποιους άλλους.
Κάτι ανάλογο όμως δεν κάνω σε κανένα τομέα της Ζωής μου, δηλαδή, συχνά συμβαίνει να αναθέτω σε άλλους κάποια εργασία, όμως αυτούς τους ελέγχω κάθε στιγμή, βήμα-βήμα και όχι μόνο για λόγους εμπιστοσύνης, αλλά και για πιβεβαίωση ότι έχουν καταλάβει τι ακριβώς θέλω.
Οι άνθρωποι όμως στους οποίους αναθέτω την κυβέρνηση του κράτους, για τέσσερα περίπου χρόνια δεν ελέγχονται από κανέναν. Συχνά δε αυτοί, με αντιμετωπίζουν αλαζονικά, στην καλύτερη περίπτωση σαν δούλο τους, και στην χειρότερη ούτε καν σαν σκουλήκι.
Μόλις πάρουν στα χέρια τους την εξουσία κάνουν ότι θέλουν, εκτός από τα αυτονόητα, δηλαδή να φροντίζουν ώστε, με την συμβολή όλων των Ανθρώπων, να υπάρχει Διαχρονική Αυτάρκεια και Επάρκεια, όλων των αναγκαίων πραγμάτων, για την Ζωή όλων των Ανθρώπων, που με την παρουσία τους, την εργασία τους και την γενικότερη στάση της ζωή τους, στηρίζουν την ύπαρξη αυτού του κράτους.
Αυτοί στους οποίους έχω αναθέσει την κυβέρνηση του κράτους, κάνουν ότι άσχετο ή και αντίθετο προς την αρχή της Αυτάρκειας και Επάρκειας των Αναγκαίων για την Ζωή μας, και μετά με νόμους το παρουσιάζουν νόμιμο και αναγκαίο.
Κάποτε έτρεφα την ελπίδα ότι οι επόμενοι, στους οποίους θα ανέθετα την κυβέρνηση του κράτους θα έκαναν αυτό πού περιγράφω παραπάνω, καθώς αυτό που περιγράφω, περί Αυτάρκειας και Επάρκειας των Αναγκαίων για την Ζωή όλων μας, είναι η πιο λογική βάση πάνω στην οποία όλοι έχουμε λόγο να υπηρετούμε και να στηρίζουμε ένα κράτος.
Όμως πάντα και οι επόμενοι είναι χειρότεροι από τους προηγούμενους... Φροντίζουν πεντακάθαρα τις τσέπες τους, την εδραίωση των δήθεν ιδεολογιών τους, και την πνευματική αναπηρία του λαού με θεάματα, οινοπνευματώδη και ναρκωτικά, τζόγο, πορνεία και εξοικείωση με την παρανομία για να αισθανόμαστε όλοι συνένοχοι…
Σίγουρα δεν λέω κάτι καινούργιο, λέω πράγματα που όλοι ξέρουμε και συχνά σκεπτόμαστε. Όμως αυτά έχουν αξία μόνο αν τα σκεφτούμε όλοι μαζί, και κατόπιν ενεργήσουμε και εφαρμόσουμε τις όποιες αποφάσεις μας πάλι όλοι μαζί, ώστε το κράτος να υπηρετήσει τους βασικούς σκοπούς της ύπαρξης του, που δεν είναι άλλοι, από την εξασφάλιση με την συμμετοχή όλων μας, της Διαχρονικής Αυτάρκειας και Επάρκειας όλων των Αναγκαίων για την Ζωή Όλων μας.
Τρουλλινός Γιώργος
info@poteron.gr
Αθήνα 2022 |
"