|
Ένα ακόμα Πολίτευμα, προχωρημένο θα λέγαμε, που θα μπορούσε εξελικτικά να προκύψει σε μια Πολιτεία που βρίσκεται ασφαλής και εδραιωμένη μέσα στον χρόνο, που έχει ικανοποιήσει όλους τους Κοινωνικούς σκοπούς της, ευρισκόμενη ανάμεσα σε άλλες παρόμοιες Πολιτείες, είναι η ναρχη Πολιτεία. Η Αναρχία, δηλαδή η απουσία ανάγκης για μια επί πλέον και υπεράνω των Πολιτών εποπτική αρχή, όπως αυτή της Δημοκρατίας, μπορεί εύκολα να προκύψει με την προϋπόθεση της ύπαρξης τέλειων Πολιτών, προερχόμενοι από μια ολοκληρωμένη, κατασταλαγμένη και σταθεροποιημένη Κοινωνία, σε τέτοιο βαθμό, που από κάποιο σημείο και μετά, καμία εποπτική αρχή, δεν θα έχει πρακτικά λόγο ύπαρξης, παρά μόνο συμβολικό. Εδώ βέβαια κάναμε απλά μια ρομαντική ελάχιστη αναφορά, καθώς το Πολίτευμα αυτό, το ναρχο Πολίτευμα, τώρα για εμάς είναι απολύτως ουτοπικό, καθώς προϋποθέτει να έχει προηγηθεί μέχρι και αιώνες πολλούς και επιτυχώς η Δημοκρατία. Το ότι όμως είναι εφικτό αυτό το ναρχο Πολίτευμα, αποδεικνύεται από το ανάλογο της ναρχης Πολιτείας που παρατηρούμε να συμβαίνει έστω και μερικώς, με την κάθε Οικογένεια, που όταν είναι στο ξεκίνημα της, οι αρχές της, οι γονείς δηλαδή, άρχουν και εποπτεύουν εντός της Οικογένειας στα πάντα, όπως κάνουν και οι Πολίτες. Με την πάροδο όμως του χρόνου, καλώς εχόντων των πραγμάτων, μεγαλώνοντας τα παιδιά, φτάνει κάποια στιγμή που κανείς δεν άρχει επί των άλλων παρά μόνο επί του εαυτού του. Στην Οικογένεια βέβαια αυτό αλλάζει καθώς οι νέοι κάνουν την δική τους Οικογένεια και αναλαμβάνουν ρόλο επόπτη όχι μόνο των νέων παιδιών, αλλά συχνά και των ηλικιωμένων γονιών τους, αρχίζοντας έναν νέο κύκλο εποπτείας. Αυτή βέβαια η Αναρχία των Πολιτών, δεν έχει καμία σχέση με την δήθεν Αναρχία, που αυθαίρετα ως λέξη οικειοποιούνται και δήθεν επιδιώκουν σε δήθεν Δημοκρατίες ή άλλα συστήματα διαχείρισης τω λαών, διάφοροι πονηροί ιδεοδότες μαζί με τα ιδεοληπτικά θύματα τους.
Το μέγα θαύμα των αρχαίων Ελλήνων είναι λοιπόν ο Πολιτισμός, ο Πολιτισμός που δεν είναι τίποτα άλλο, παρά ο συγκεκριμένος τρόπος ζωής των Πολιτών. Με την προϋπόθεση ότι ο τρόπος ζωής αυτός υπηρετεί πιστά τις επιταγές της Κοινωνίας, και η λέξη Κοινωνία, μέσα στα πλαίσια που δημιουργούνται από αυτήν Πολιτισμοί, σημαίνει πάντα, όπως είπαμε τον Κοινό σκοπό και στόχο των Οικογενειών για Επιβίωση. Οικογενειών που αποτελούνται από ανθρώπους, τους δε ανθρώπους αυτούς από την παιδική ηλικία ο Πολιτισμός υπακούοντας στις επιταγές της Κοινωνίας, μέσω της Παιδείας της Μόρφωσης και της Εκπαίδευσης, τους μεταμορφώνει σε Πολίτες. Πολίτες που ενώ δεν έχουν βιώσει κανένα από τα αίτια που οδήγησαν την Οικογένεια στην δημιουργία της Κοινωνίας, τα διδάσκονται μέσω της Παιδείας και ασκούνται ώστε αν και όπου χρειαστεί να είναι ικανοί να τα αντιμετωπίσουν. Και οι Πολίτες υπηρετούν και εξυπηρετούν αποκλειστικά τον βασικό σκοπό της Κοινωνίας, που δεν είναι άλλος, και με χαρά το επαναλαμβάνουμε ακόμα μία φορά, από την Επιβίωση της Οικογένειας και ότι άλλο περιλαμβάνει αυτό ή απαιτείται για να επιτευχθεί.
Παραδείγματος χάριν, ένα από τα πολλά ζητούμενα των Οικογενειών και των Κοινωνιών τους, μέσα στο πλαίσιο τού υπό της Κοινωνίας δημιουργηθέντος Πολιτισμού, ήταν και είναι και θα είναι πάντα και η επάρκεια σε τρόφιμα, καθώς η τροφή είναι ανάμεσα σε άλλες προϋποθέσεις, μία πολύ σημαντική προϋπόθεση για την Επιβίωση. Και βλέπουμε στα πρώιμα ακόμη στάδια του Πολιτισμού τον νομοθέτη της αρχαίας Αθήνας τον Σόλωνα, να νομοθετεί με τέτοιο τρόπο ώστε πρόσβαση στην Δημόσια διοίκηση, να έχουν όχι μόνο αυτοί που διαθέτουν κινητή ή ακίνητη περιουσία και χρήματα, που τα έχουν αποκτήσει με διάφορους τρόπους, όπως από το εμπόριο, από τον πόλεμο, τον δανεισμό, ή την εκμετάλλευση μεταλλείων ή άλλων δημόσιων πόρων κλπ, αλλά πρόσβαση στην εξουσία, και μάλιστα υπό μορφή κινήτρου για την αύξηση της παραγωγής και εξασφάλισης των αναγκαίων, μπορούν να έχουν και αυτοί που παράγουν άμεσα προϊόντα από την γή έστω και λίγα.
Έχουν δηλαδή πρόσβαση στην εξουσία αυτοί, που συμβάλουν στα καθημερινά και πραγματικά αναγκαία της Κοινωνίας, όπως στην αυτάρκεια και επάρκεια της σε τρόφιμα, και όχι μόνο αυτοί που με τα ανεξαρτήτου προέλευσης χρήματα τους, μπορούν να καλύπτουν κάποιες ανάγκες κάποτε κάποτε, όχι όμως πάντα, και σε όλες τις περιπτώσεις. Γιατί αν πχ δεν έχεις δική σου και επαρκή παραγωγή σταριού, αλλά το αγοράζεις από αλλού με το χρήμα, τότε πολύ εύκολα και συχνά μπορεί να βρεθείς στην άσκημη θέση να έχεις τα χρήματα, αλλά στάρι προς αγορά όχι, και τότε μπορεί να δεινοπαθήσεις ή να πεθάνεις άδοξα και τυραννικά από την πείνα, καθώς τα χρήματα δυστυχώς δεν τρώγονται.
Ωστόσο βέβαια μπορεί από την άλλη πλευρά, μια ή περισσότερες χρονιές η παραγωγή τροφίμων να μην είναι επαρκώς η προσδοκόμενη ή να καταστραφεί η σοδειά κλπ, αλλά και τότε πάλι είναι προτιμότερο να έχει κανείς αποθηκεύσει προληπτικά στάρι, ή εναλλακτικά άλλη τροφή, για δύο ή για πέντε χρονιές, παρά να έχεις επαναπαυθεί αποταμιεύοντας χρήματα για αγορά τροφίμων από αλλού, απ όπου μπορεί πάλι εξ ίσου εύκολα, την ώρα της ανάγκης να μην βρεθούν στάρι ή άλλα τρόφιμα για αγορά.
Σε τέτοια περίπτωση, όταν δηλαδή προμηθευόμαστε από αλλού τρόφιμα, αν δεν τα αποκτούμε με κάποιας μορφής βία, όπως πχ από αποικίες ή φέουδα, προκαλώντας έτσι το μίσος των άλλων εναντίων μας, αλλά αν τα αποκτούμε αγοράζοντας τα, τότε δεν είναι καθόλου δύσκολο να φανταστούμε αυτόν που μας πουλάει πχ το σιτάρι, να εύχεται ή ακόμη και να συμβάλει με διάφορους τρόπους, στην καταστροφή ή την μείωση της όποιας δικιάς μας παραγωγής σταριού ή άλλου ανάλογου προϊόντος
Και με ενδιαφέρον άδολο, και συμβουλευτικό και με επενδυτικά εμπιστευτικό τρόπο, να μας προτρέπει αντί στην γή μας να καλλιεργούμε πλέον έστω και λίγο δικό μας στάρι, να σταματήσουμε εντελώς την όποια παραγωγή, και να φτιάξουμε πάνω στην γη αυτή, γήπεδα του γκολφ, όπου θα βγάζουμε λέει, με άνεση τα προς το ζείν, εργαζόμενοι στην παροχή υπηρεσιών προς τους άλλους. Παραδείγματος χάρη να εργαζόμαστε πιάνοντας τα μπαλάκια των παικτών, από τις τρύπες του γκολφ και να τους δίνουμε στο χέρι, έτσι ώστε αυτοί να συνεχίσουν το παιγνίδι τους με ευκολία και χωρίς καμία καθυστέρηση γιατί έχουν και τις δουλειές τους. Ή ακόμα δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε αυτούς που μας πουλάνε τρόφιμα να μας συμβουλεύουν να αγωνιζόμαστε για τα προς το ζειν, καταστρέφοντας τεράστιες εκτάσεις της μοναδικής Αττικής ή Αργείτικης κλπ Ελληνικής γής. Και αντί εκεί να παράγουμε λάχανα και μαρούλια, για να τρώμε εμείς και να ταΐζουμε κάθε μέρα ολόκληρη την Ευρώπη. Μας λένε να φτιάχνουμε δρόμους ξενοδοχεία λιμάνια και αεροδρόμια, με μηχανήματα και υλικά αγορασμένα από αυτούς. Και τώρα οι δρόμοι τα ξενοδοχεία τα λιμάνια και τα αεροδρόμια που φτιάχτηκαν στην παραπάνω παραγωγική γη, τα εκμεταλλεύονται εξωχωρίως φορολογούμενα πολυεθνικά κεφάλαια, και εμείς κάνουμε εισαγωγή, με δανεικά χρήματα, λαχανάκια Βρυξελών, γάλα από την Γερμανία, λάδι από την Ιταλία και ντομάτες από την φίλη χώρα την Τουρκία. Έτσι καλύπτουμε σήμερα τις δικές μας ανάγκες και έτσι έχουμε να φτιάξουμε και καμιά γκρικ-σαλατ, όταν και εάν μας την ζητήσουν τίποτα τουρίστες, καθώς οι επισκέπτες από άλλες χώρες έχουν την δυνατότητα να αγοράζουν τα εδώ αναγκαία τους, από καταστήματα των δικών τους χωρών, που βρίσκονται εδώ αλλά και όπου αλλού υπάρχουν παρόμοιες αντικοινωνικές καταστάσεις και μονόπλευρες δήθεν εμπορικές ελευθερίες. |
