|
Μερίδιο από τα κέρδη θα δίνει ο επενδυτής στο κράτος, μερίδιο προερχόμενο από την τσέπη του λαού, δηλαδή από την κρατική οικονομία και τόσο μικρό, που ίσως να μήν καλύπτει ούτε ένα μέρος από τα επιδόματα ανεργίας των απολυμένων από τον ΟΤΕ και τις άλλες Ελληνικές εταιρείες που είχαν συνεργασία μέχρι τότε με τον ΟΤΕ. Αυτές οι εταιρίες που ήταν πχ προμηθευτές, θα πάψουν να προμηθεύουν τον ΟΤΕ, καθώς ο νέος ιδιοκτήτης θα προτιμήσει προμηθευτές δικών του χωρών καθώς στις πραγματικές οικονομίες το ένα χέρι νίβει το άλλο, ενώ οι εδώ προμηθευτικές θα κλείσουν ή θα μειώσουν το προσωπικό τους με απολύσεις, ή θα εξαγοραστούν από τον επενδυτή για να μην χάνει κέρδη. Έτσι τώρα, βλέπουμε συγκεντρωμένα τα κέρδη του πουλημένου ΟΤΕ να φεύγουν στο εξωτερικό και μάλιστα αφορολόγητα, με διάφορα τεχνάσματα. Και μετά ίσως και να επανέρχονται ως επενδυτικά κεφάλαια για να αγοράσουν τις υπόλοιπες ΔΕΚΟ, τα σπίτια και τις περιουσίες των απολυμένων και των ανέργων Ελλήνων, σε εξευτελιστικές τιμές. Παρασύροντας εύκολα στον κατήφορο όλη την αγορά των ακινήτων, είτε είναι ιδιοκτησίας ανέργων, είτε εργαζομένων που χάνουν πλέον το ενδιαφέρον για την περιουσία τους. Καταστρέφοντας με αυτό τον τρόπο μια πώληση ΔΕΚΟ, ακόμη περισσότερο την οικονομία της χώρας μας. Μιας που ο παράγων ψυχολογία σε τέτοιες περιπτώσεις είναι σημαντικός όπως σε θέματα σχετικά με την Δημόσια οικονομία και την σταθερότητα των τιμών, ενώ η σταθερή εξαγωγή χρήματος από την Ελληνική αγορά προς την χώρα του επενδυτή αντιστοιχεί με διακρατικό δάνειο τεραστίου μεγέθους, που επιστρέφεις τους τόκους αιωνίως, χωρίς το κεφάλαιο καθαυτό να το έχεις πάρει ποτέ. Ας καθίσει κάποιος να υπολογίσει πόσο ωφελεί τα έσοδα του κράτους η απόλυση ενός εργαζόμενου από την πώληση μιάς ΔΕΚΟ όταν αυτός ο πρώην εργαζόμενος αφήσει πίσω του ένα κόκκινο δάνειο, και χρειαστεί επιδόματα ανεργίας, όταν στην συνέχεια ξεπουλήσει όσο όσο την όποια ακίνητη περιουσία διαθέτει παρασύροντας τις τιμές προς τα κάτω, με αποτέλεσμα πχ αντί το κράτος να παίρνει όπως κάποτε φόρο μεταβίβασης από χιλιάδες αγοραπωλησίες ακινήτων αξίας μέσου όρου πχ 100.000 εκάστη, τώρα να παίρνει φόρο μεταβίβασης από ελάχιστες αγοραπωλησίες ίδιων ακινήτων, όμως τώρα αξίας πχ 40.000 εκάστη.
Αυτήν λοιπόν την αρκετά μεγάλη και ενδιαφέρουσα για την οικονομία, πλευρά του θέματος, οι ειδικοί, οι ιδεολόγοι ή οι χρήσιμοι ανόητοι όχι μόνο δεν την εξετάζουν, αλλά την αποσιωπούν και την αποκρύπτουν προβάλλοντας στον δημόσιο λόγο, στα δημοκρατικά ΜΜΕ που μόνο αυτοί έχουν πρόσβαση, τις γνωστές περί αποκρατικοποιήσεων βαρύγδουπες θέσεις των, με τον ίδιο τρόπο που προβάλλουν τις ιστορίες περί του νερού που τελειώνει και της αύξησης της στάθμης των θαλασσών λόγω της αστάθειας του κλίματος που αυτοί τώρα ονομάζουν κλιματική αλλαγή. |
