Η σημασία της Μόρφωσης είναι λοιπόν τεράστια. Παρατηρούμε μάλιστα ότι στην αρχαιότητα, προκειμένου να περάσουν στην καθημερινή ζωή των Πολιτών, κάποιες ωφέλιμες συνήθειες, που όμως ήταν δύσκολο να εξηγηθούν πειστικά με τα επιστημονικά μέσα της εποχής εκείνης ή και με το τότε ανεπαρκές επίπεδο των γνώσεων των ανθρώπων, δηλαδή επειδή δεν μπορούσαν να εξηγήσουν πειστικά σε όλους, την ύπαρξη πχ των αόρατων μικροβίων ή των προβλημάτων υγείας που προκαλεί π.χ. η έλλειψη Φυσικής τροφής, δηλαδή της άμεσα προερχόμενης από την Φύση, που διαφέρει σε πολλά από την κατανάλωση μόνο επεξεργασμένης-μαγειρεμένης και μάλιστα σε υπερβολικές ποσότητες. Τότε ανέθεταν στα ιερατεία τους, είτε θρησκευτικά, είτε φιλοσοφικά, είτε ρητορικά, είτε θεατρικά ήταν αυτά, την διάδοση συνηθειών, ηθών και εθίμων (αυτοί μάλιστα ήταν οι ηθοποιοί που ήθη ποιούσαν), μέχρις ότου τα προτεινόμενα να υιοθετηθούν από τους Πολίτες και να γίνουν Ήθη. Έτσι βλέπουμε τα εκάστοτε κατάλληλα ιερατεία να μεταχειρίζονται για τους Κοινωνικούς αυτούς σκοπούς, από την κωμωδία και το δράμα μέχρι το μεταφυσικό και το θείο. Και όλα αυτά πάντα αποσκοπούσαν στην διευκόλυνση των σκοπών και των στόχων της Κοινωνίας των, σκοποί και στόχοι που είχαν και έχουν να κάνουν με την Επιβίωση Όλων (και αυτό δεν πρέπει να μας διαφεύγει όταν συγκρίνουμε τα έργα των Πολιτισμών με τα έργα της κουλτούρας). Εδώ πρέπει να τονίσουμε το αυτονόητο ότι δηλαδή ο υγιής σωματικά και πνευματικά άνθρωπος δεν είναι μόνο Κοινωνικά χρήσιμος αλλά ανάμεσα στα άλλα είναι και μία προϋπόθεση για όσους θέλουν να ασχοληθούν με πνευματικές και μεταφυσικές αναζητήσεις.
Τα διάφορα αυτά πράγματα, οι ορθές αυτές γνώμες που έγιναν συνήθειες, και έφτασαν ως τις μέρες μας, με την υποστήριξη των διαφόρων ιερατείων μας. Πράγματα που πολλοί από εμάς στην Ελλάδα αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο, τα αποδεχόμαστε και τα βιώνουμε, αποδεικνύοντας και έτσι ότι είμαστε έστω και με τεράστια κενά και ελλείψεις η συνέχεια του Πολιτισμού των αρχαίων Ελλήνων. Δυστυχώς όμως πολλές από αυτές τις συνήθειες τα ήθη και τα έθιμα και τους κανόνες Ζωής, ελλείψει Πολιτισμού και επειδή κάποιοι ανόητοι ή Αμόρφωτοι άνθρωποι, νόμισαν ότι ήταν ασήμαντα τερτίπια της θρησκείας τους, συμφέροντα, ή απλά αστεία, ή ακόμα επειδή αυτές οι συνήθειες έρχονται σε αντιπαράθεση με καταναλωτικά, εμπορικά ή άλλα συμφέροντα τις κατήργησαν. Με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν σήμερα οι άνθρωποι προβλήματα υγείας, ψυχικά και σωματικά, που μάλιστα ακόμα και η σημερινή επιστήμη δυσκολεύεται να τους βοηθήσει, ενώ πχ η θρησκεία τα κατάφερνε μέχρι πρότινος μια χαρά, τα κατάφερνε να συμβάλλει στους σκοπούς της Κοινωνίας (που εμείς τώρα πιά δεν το κρύβουμε ότι τους γνωρίζουμε)
Σήμερα πχ υπάρχουν διάσημοι του χώρου του θεάματος που διασκευάζουν δηλαδή αποδομούν το Κοινωνικό μήνυμα των θεατρικών έργων των Αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων και το παρουσιάζουν ευνουχισμένο και ανίκανο να ωφελήσει τον λαό, που νομίζει βλέποντας αυτές τις διασκευές, ότι έρχεται σε επαφή με το πνεύμα των Αρχαίων Ελλήνων. Όπως νομίζει και ο τουρίστας του καλοκαιριού ότι η αμμουδιά και η θάλασσα που έχει επισκεφτεί ως τουριστικό προορισμό και κολυμπά, τον ωφελούν καθώς μάταια φαντάζεται ότι είναι καθαρή από κολοβακτηρίδια και λοιπά σχετικά καλούδια που η τουριστική υπερεκμετάλλευση την έχει πλουσιοπάροχα εμπλουτίσει.
Και ασφαλώς είναι προτιμότερο, όταν και όπου η επιστήμη παρά τις παρατηρήσεις και εξηγήσεις της δεν τα καταφέρνει να βοηθήσει κάποιους, τότε αυτό να το αναθέτουμε στα εργαλεία που έχει στην διάθεση του ο Πολιτισμός, με τέτοιο όμως τρόπο, ώστε να μη πέφτουν αυτά τα εργαλεία, χαμηλά στα μάτια των Αμόρφωτων ανθρώπων, όταν αργά ή γρήγορα, κάποιοι από αυτούς καταλάβουν ότι η αποφυγή του ενός ή του άλλου αμαρτήματος, δεν είναι πχ Θεϊκή επιταγή, αλλά κανόνας Επιβίωσης. Τότε λοιπόν πρέπει να τους δώσει κάποιος να αντιληφθούν ότι μπορεί κάποια πράγματα να είναι τέχνασμα του Πολιτισμού, όχι για άλλο λόγο παρά για να προστατευτεί ο έφηβος ή και ο ανώριμος Πολίτης από καταστροφικές επιλογές, και έτσι να μην θέτουν όλοι αυτοί οι καλοπροαίρετοι πεφωτισμένοι σωτήρες του λαού, εμπόδια στην όλη προσπάθεια, που όπως είπαμε έχει και άλλες ωφέλειες. Υπάρχουν βέβαια και οι κακοπροαίρετοι αρνητές των ηθών και των εθίμων, αυτοί όμως θέλουν άλλη αντιμετώπιση, καθώς αυτοί συνειδητά βλάπτουν την υπάρχουσα Κοινωνία για να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα σε βάρος των συμφερόντων όλων των άλλων. Και εδώ βλέπουμε ραδιόφωνα, τηλεοράσεις, τύπος, θεάματα κλπ να καταπιάνονται επιφανειακά με τα διάφορα θέματα τα σχετικά με τα ήθη, τα έθιμα, τις παραδόσεις, την εκκλησία κλπ, τόσο επιφανειακά ώστε να τα γελοιοποιούν ή να τα δαιμονοποιούν στα μάτια των αυριανών θυμάτων τους.
Βέβαια αν ο έφηβος ή ο ανώριμος Πολίτης αφεθούν να καταστραφούν ανυποψίαστοι και αβοήθητοι πχ τρώγοντας κάθε μέρα μόνο κρέας, βούτυρα, γάλατα, τυποποιημένες και μεταλλαγμένες τροφές.
Θεωρώντας μάλιστα την κατάλυση των νηστειών επανάσταση κατά του κατεστημένου, τότε έχουμε να κάνουμε με ένα πραγματικά βαρύτατο αμάρτημα, που θα βαραίνει όχι τους παθόντες αλλά όλους εμάς, τους αδιαφορούντες που με την ανεύθυνη στάση μας τους αφήσαμε να χαθούν στο χάος των προβλημάτων υγείας που σίγουρα αύριο θα έχουν να αντιμετωπίσουν. Μάλιστα η συμβολή του μεταφυσικού γενικότερα στην Μόρφωση του Πολίτη, είναι και εύκολη και αποτελεσματική και σε άλλα, και πολλά, και σημαντικά θέματα, όπως η παραβατικότητα, και είναι αποδεδειγμένα αναντικατάστατη, μέχρις ότου ο αποδέκτης της να ωριμάσει σαν άνθρωπος και Πολίτης, και να μπορέσει να δεί από μόνος του και ευθέως την αλήθεια έχοντας όμως παραμείνει αλώβητος. Και τότε βέβαια ώριμος πλέον μπορεί να στραφεί αν είναι εντός των δυνατοτήτων του και στην πραγματική μεταφυσική αναζήτηση, και στο Θείον, ή όπου αλλού θέλει χωρίς όμως να χαλάει την υπάρχουσα ισορροπία και αποδεδειγμένα χρήσιμη και ωφέλιμη για όλους, προωθούμενη από την Κοινωνία και τον Πολιτισμό της, τάξη των πραγμάτων, μια τάξη που αποσκοπεί στο Κοινωνικό όφελος.
Εντύπωση μας κάνουν απόψεις και θέσεις όπως αυτή του ρήτορος Γοργία, στον ομώνυμο Πλατωνικό διάλογο, όπου παινεύοντας την ρητορική τέχνη, λέει ότι συχνά πχ η ιατρική σε πολλές περιπτώσεις δεν μπορεί να βοηθήσει τον ασθενή, αν δεν βρεθεί τρόπος να πεισθεί ο ασθενής, ώστε να πραγματοποιήσει τις συμβουλές του γιατρού. Πράγμα που αυτός (ο Γοργίας) με την ρητορική τέχνη, πέτυχε πολλές φορές ώστε να πεισθεί κάποιος ασθενής και να ακολουθήσει τις οδηγίες του γιατρού. Και αυτό μας βεβαιώνει πόσο χρήσιμη είναι η ρητορική η κάθε καλοπροαίρετη ρητορική, όταν αφορά την πρόληψη, μέχρις ότου τουλάχιστον βρεθεί άλλη μέθοδος προστασίας από τις αρρώστιες, τα πάθη και τις ορμές τους φόβους και τις αδυναμίες μας και μάλιστα των νέων μας. Εδώ δεν προτείνουμε την ρητορική με σκοπό την πλύση εγκεφάλου και χαλιναγώγηση της σκέψης, αλλά για την διευκόλυνση της ομαλής και αβλαβής διέλευσης από τα στενά της Σκύλας και της Χάρυβδης ή το κάλεσμα των Σειρήνων, καταστάσεις που μεταφορικά αντιμετωπίζουν όλοι οι ταξιδιώτες της ζωής. Στον Πολιτισμό τον ρόλο του γιατρού τον διαδραματίζει η Κοινωνία και τον ρόλο του ρήτορος τα υπάρχοντα ήθη και έθιμα, καθώς και ο κάθε εμπνευσμένος ηθοποιός που δημιουργεί νέα. |