|
Υπηρέτες αποκλειστικά των αρχών της Κοινωνίας τους οι Πολίτες, σκέπτονται λειτουργούν και πράττουν με ανάλογο τρόπο, παραδείγματος χάρη αφού το νερό είναι καθημερινή ανάγκη όλων, τότε όλοι μαζί συμβάλουν στην δημιουργία, συντήρηση και διατήρηση υποδομών ύδρευσης για όλους, και σε καμία περίπτωση δεν συζητούν την εκποίηση των υποδομών αυτών ή την ανάθεση τους σε ιδιώτες επενδυτές. Βεβαίως από την στιγμή που τακτοποιηθεί η απρόσκοπτη παροχή νερού για όλους, είτε με μία ή περισσότερες Κοινές κρήνες, ή πηγάδια στην αρχαιότητα, ή με υδροδότηση όλων των δημόσιων και ιδιωτικών χώρων όπου ζούν, ή χρησιμοποιούν σήμερα οι άνθρωποι, μετά από αυτό, η ιδιωτική πρωτοβουλία, μπορεί να διαπρέψει παράγοντας ή πουλώντας πχ νερά εμφιαλωμένα, ανθρακούχα, από βουνά, θάλασσες, λίμνες, βροχή, χιόνια ή ότι άλλο καλό χρήσιμο και ωφέλιμο μπορούν να προσφέρουν τέτοιες δραστηριότητες στην αγορά, αποσκοπώντας στο κέρδος, αρκεί βέβαια να τηρούν τους κανόνες της αγοράς και του Δημοσίου συμφέροντος που απαιτεί και αποδέχεται η Κοινωνία και μόνο η Κοινωνία.
Στον Πολιτισμό, λόγω της έκτασης του σε χώρο και σε αριθμό μελλών, εκτός από τον βασικό αρχικό ΑΓΡΑΦΟ ΝΟΜΟ της Κοινωνίας, προστέθηκαν και άλλοι νόμοι άγραφοι και γραπτοί, που τακτοποιούν τις λειτουργίες και τις ανάγκες του χωριού, της κώμης, της Πόλης, της Πολιτείας, που έχουν συσταθεί όπως είπαμε, λόγω του σκοπού και του στόχου της Κοινωνίας, και σκοπός και στόχος της Κοινωνίας είναι η Επιβίωση της, δηλαδή η Επιβίωση των Οικογενειών που αποτελούν την Κοινωνία αυτή, και το παραπάνω είναι φανερό, ότι το έχουμε ανάγκη και χαιρόμαστε εκδικητικά να το επαναλαμβάνουμε και να το τονίζουμε επιδεικτικά. Και αυτό γιατί χρόνια τώρα, μας καλλιεργούν σχετικά με την Κοινωνία, την ιδέα του τίποτα... και στην θέση του Πολιτισμού μας προωθούν την κουλτούρα, δηλαδή την καθιέρωση κάποιων συνηθειών και μικροκανόνων συμπεριφοράς, που έχουν οι λαοί που ζούν σε φέουδα, βασίλεια ή αυτοκρατορίες ή σημερινού τύπου παρωδιών Δημοκρατίας, συνήθειες και μικροκανόνες συμπεριφοράς που εξυπηρετούν τους εξουσιαστές των λαών και όχι τα πραγματικά Κοινωνικά συμφέροντα.
Για αυτούς λοιπόν τους νόμους τους γραπτούς και τους άγραφους, που έχει θεσπίσει η Κοινωνία και που χρειάζεται η χώρα των Πολιτών, δηλαδή η Πολιτεία για να παραμένει Πολιτεία αποτελούμενη από Πολίτες, και ειδικά οι νόμοι που αφορούν την Παιδεία την Μόρφωση και την εκπαίδευση που μετατρέπουν τους ανθρώπους σε Πολίτες και ικανούς να ζούν Πολιτισμένα, αυτούς λοιπόν τους νόμους και πάνω απ όλα τα άλλα, όλοι πρέπει να τους παρατηρούν και να τους ελέγχουν να τους προσαρμόζουν να τους βελτιώνουν και να βεβαιώνουν την σωστή, δίκαιη και πλήρη εφαρμογή τους, διαφορετικά όλα καταρρέουν. Αν δηλαδή ο Πολίτης από Πολίτης γίνει ένας απλός, κοινός άνθρωπος του λαού (ή απλός Πολίτης όπως λέμε σήμερα!!!) ή δεν γίνει σωστός και ολοκληρωμένος Πολίτης, τότε επέρχεται αργά ή γρήγορα η φθορά ή και η καταστροφή του Πολιτισμού. Από την φθορά αυτή κάποια στιγμή αυτός ο Πολιτισμός μετατρέπεται στην καλύτερη περίπτωση σε κουλτούρα, υπό την αρχηγία κάποιας από τις γνωστές μορφές άρχοντα και στην χειρότερη επέρχεται άλωση από τρίτους και άμεσος αφανισμός των πάντων. |
