|
Ο πλούτος όμως ο πραγματικός, αυτός που δίνει νόημα στην Ζωή, δεν είναι το οικονομικό, είναι ενδεχομένως και αυτό ένα μικρό κομμάτι του, όμως μαζί με αυτό είναι και πάρα πολλά πράγματα ακόμα, όπως μας επισημαίνουν οι φιλόσοφοι της ζωής, οι άνθρωποι που μέσα από τους αιώνες συγκράτησαν τα αιώνια και απέβαλαν τα πρόσκαιρα. Πλούτος λοιπόν είναι αυτή καθαυτή η Ζωή και ότι συμβάλει σε αυτή. Επιπλέον Πλούτος είναι το να έχουμε στην ζωή μας φίλους, και μάλιστα αν έχουμε πολλούς φίλους, τότε λένε είναι μεγάλος ο πλούτος μας, ενώ αν έχουμε όχι μόνο πολλούς αλλά και καλούς φίλους λένε ότι είναι ακόμα μεγαλύτερος ο πλούτος μας. Πλούτος είναι να έχουμε παιδιά, και μεγαλύτερος γίνεται ο πλούτος αυτός, όταν έχουμε πολλά παιδιά, και ακόμα μεγαλύτερος και καλύτερος γίνεται αυτός ο πλούτος όταν αυτά τα παιδιά κατατάσσονται στα καλά. Και ένας τέτοιος Πλούτος βέβαια μας κάνει όλους Πλούσιους, δηλαδή όταν όλοι είναι φιλιωμένοι ή όταν όλα τα παιδιά του κόσμου είναι καλά παιδιά, τότε όλοι μας απολαμβάνουμε αυτόν τον Πλούτο. Ακόμα Πλούτος είναι η αλήθεια, η ορθή γνώση, η υγεία, η ασφάλεια, η ηρεμία. Πλούτος είναι χιλιάδες πράγματα που κανείς μας σήμερα δεν τους δίνει καμία σημασία, αφού οι περισσότεροι καθοδηγούμαστε οργανωμένα από τους παραπάνω ιδεολογικούς εξουσιαστές, που θέλουν τον λαό χωρισμένο σε πολλά μικρά κοπάδια. Κοπάδια που έχουν αναλάβει διάφοροι βοσκοί, παραπλανημένος έτσι ο λαός παραβλέπει όλους τους άλλους παράγοντες, που έχουν σημασία και αξία στην Ζωή του Ανθρώπου, την μικρή ζωή που όλα αυτά τα άσχετα προς τον πραγματικό Πλούτο, την κάνουν και μικρότερη, περισσότερο δύσκολή και τελικά ανάξια λόγου.
Αυτά λοιπόν καταφέρνουν η Δημοκρατία και οι Πολιτικοί του σήμερα, σε βάρος του λαού, κατά παραγγελία των αφεντικών τους. Στον αγώνα τους αυτόν οι Πολιτικοί βρίσκουν αμέριστη υποστήριξη από τα ΜΜΕ. Τα ανεξάρτητα ιδιωτικά ή κρατικά ΜΜΕ με την κατάλληλη και αδιάκοπη πλύση εγκεφάλου κατευθύνουν τον τρόπο ζωής του λαού σε αυτόν τον τρόπο ζωής (κουλτούρας) που εξυπηρετεί και ωφελεί τα αφεντικά τους. Όποιος όμως δεν διαθέτει τα κατάλληλα διαπιστευτήρια, χάνεται και πετιέται έξω από τον προαναφερθέντα κύκλο, εξαιτίας του ότι τα ΜΜΕ τον βάζουν στην μαύρη λίστα, επομένως εκεί τον κατατάσσει αυτόματα και ο κόσμος, που αυτά επηρεάζουν. Τα διαπιστευτήρια αυτά, τα εκδίδουν και τα διανέμουν, τα συμφέροντα που κινούν τα νήματα των ΜΜΕ και τα συμφέροντα αυτά στις ημέρες μας, είναι όπως είπαμε κυρίως οικονομικά, αλλά και σε κάθε περίπτωση έχουν κινητήριο δύναμη το χρήμα που αντλούν, από τον ίδιο τον λαό που με τον τρόπο αυτό, καταφέρνουν να διαφεντεύουν και να τον κατευθύνουν όπου αυτοί θέλουν, συντηρώντας έτσι έναν φαύλο κύκλο.
Οπωσδήποτε λοιπόν, αυτό που προβάλλουν και αποδέχονται ΜΜΕ και Πολιτικοί ότι είναι Δημοκρατία, είναι πια βέβαιο, από πολλούς πλέον ανθρώπους, αλλά και από όλους εμάς, ότι κάθε άλλο, παρά Δημοκρατία είναι. Θα προσπαθήσουμε λοιπόν να δώσουμε κατά το πώς το έχουμε αντιληφθεί βέβαια, έναν μερικό έστω ορισμό, και κάποια περιγραφή της ουσίας της Δημοκρατίας, που να δικαιολογεί αφενός την φήμη της και αφετέρου τους λόγους, που θέλουμε να είμαστε και επιμένουμε να είμαστε Δημοκράτες και ταυτόχρονα να μπορούμε να διατηρούμε την συνείδηση μας ήσυχη. Παράλληλα θέλουμε, να προκαλέσουμε προβληματισμό και επιθυμία σε όλους μας, ώστε να μας γίνει καθημερινή συνήθεια, και όσο συχνότερα μπορούμε, να αφιερώνουμε σκέψη και να εκφράζουμε τις απόψεις μας, στον βαθμό που του πρέπει και του αξίζει, ενός τόσου σημαντικού θέματος, όπως είναι αυτό, που μας αφορά όλους και επηρεάζει την Ζωή όλων μας.
λλωστε τι Δημοκράτες και τι υποστηρικτές της Δημοκρατίας είμαστε, αν δεν μπορούμε να δικαιολογήσουμε την επιλογή μας αυτή, αν δεν μπορούμε να αφιερώσουμε χρόνο σε αυτήν, ή και να αγωνιστούμε για αυτήν όταν και όπου χρειαστεί. Διότι αν η Δημοκρατία είναι (μεν), έτσι απλά, ένα καλό πράγμα, που κυβερνά λαούς και που δεν διαφέρει ουσιαστικά από τα άλλα αντίστοιχα συστήματα κυβέρνησης των λαών, παρά στο ότι γίνονται κάποιες εκλογές, τότε δεν έχει νόημα να εστιάζουμε αποκλειστικά σε αυτήν το ενδιαφέρον μας. Γιατί αν η διαφορά της βασιλείας ή της φεουδαρχίας από αυτήν της Δημοκρατίας, μπορεί να καλυφθεί με λίγη καλή διάθεση και θέληση, ή ακόμα και με εκλογές, και μάλιστα με Δημοκρατικές εκλογές. Στις οποίες εύκολα, μπορεί να προηγηθεί προπαγάνδα και πλύση εγκεφάλου από τα ΜΜΕ. Η γνωστή, βλαβερή και διχαστική, πλύση εγκεφάλου, σαν αυτή που ζούμε καθημερινά, με αποτέλεσμα ο λαός να επιλέγει Δημοκρατικά αυτούς που νομίζει ότι θέλει, για του κάνουν τελικά με Δημοκρατικό τρόπο το όποιο κακό, τότε ποιος ο λόγος να χαλάνε τις καρδιές τους οι λαοί με τους βασιλιάδες, ή με τους φεουδάρχες, τους δικτάτορες, τους ηγεμόνες ή τους ολιγάρχες που τους έχουν κάτσει στον σβέρκο; Και βέβαια σε αυτή την περίπτωση δεν έχει νόημα να ασχολούμεθα με την Δημοκρατία αφού αυτή την Δημοκρατία μας την προσφέρουν ήδη όλοι αυτοί οι αφέντες με τα ΜΜΕ και τους Πολιτικούς, έτοιμη στο πιάτο.
Δηλαδή αν δεχθούμε, ότι μία Δημοκρατική κυβέρνηση μιας χώρας, κάνει καλά την δουλειά της, είναι δηλαδή Δημοκρατική, επειδή απλά έχει εκλεγεί με ψήφους και μετά βάζει παραδείγματος χάριν, φόρους με δίκαιο τρόπο, τότε πολύ εύκολα, μπορεί να βρούμε και μια κυβέρνηση άλλου τύπου εξουσίας, πχ βασιλική ή αυτοκρατορική, στρατιωτική ή φεουδαρχική, που να βάζει με τον ίδιο ή και δικαιότερο τρόπο στον λαό τους φόρους, άσχετα αν δεν έχει εκλεγεί με ψήφους, (αφού και αυτό μπορεί να το κάνει, όπως είπαμε και να εκλεγεί μετά την κατάλληλη πλύση εγκεφάλου του λαού, που θα προηγηθεί των εκλογών). Και τότε το ερώτημα, τι είναι Δημοκρατία, παραμένει αναπάντητο, και δικαιολογημένα θα μας κάνει να σκεφτούμε ότι η Δημοκρατία δεν είναι κάτι το σπουδαίο
αφού μπορούν και τα άλλα συστήματα εξουσίας να κάνουν τα ίδια πράγματα, ή τελικά να σκεφτούμε ή έστω να υποψιαστούμε, ότι η Δημοκρατία είναι κάτι άλλο
Πρέπει λοιπόν να βρούμε αυτό το κάτι άλλο, έτσι ώστε να αναδείξουμε την διαφορά της Δημοκρατίας, από τις ανίερες απομιμήσεις της. Διαφορετικά ή θα λέμε ότι Δημοκρατικά είναι και όλα τα άλλα συστήματα εξουσίας, ή θα λέμε ότι η Δημοκρατία δεν υπάρχει, ή δεν υπάρχει τουλάχιστον για εμάς, αφού δεν μπορούμε να βρούμε αυτό το κάτι άλλο και αφού δεν μπορούμε να βρούμε την ουσία της, αυτό δηλαδή που κάνει την Δημοκρατία αυτό, που αποκλειστικά και μόνο αυτή είναι, και αν δεν μπορούμε να βρούμε την ουσία της, τότε καλά θα κάνουμε να μην αναμένουμε στον σύντομο βίο μας, ότι θα την συναντήσουμε ποτέ μπροστά μας, πόσο μάλλον όταν ο βίος αυτός, συχνά συντομεύει ακόμη περισσότερο, εν απουσία της... |
