|
Την εποπτεία για την φροντίδα της διατήρησης και εφαρμογής των νόμων, ο Πολιτισμός των αρχαίων Ελλήνων την ανέθεσε στον μηχανισμό που δημιούργησε για τον σκοπό αυτό και που πήρε το όνομα Πολίτευμα. Το Πολίτευμα σε σχέση με την Πολιτεία είναι το ανάλογο της αδιάκοπης πατρικής και μητρικής φροντίδας που συναντάμε στην Οικογένεια. Πολίτευμα είναι ο μηχανισμός που μέσω των Πολιτών παίρνει αποφάσεις, σχετικές πάντα με τους σκοπούς και τους στόχους της Κοινωνίας, και παράλληλα εποπτεύει και ελέγχει την εφαρμογή τους με ανάλογο τρόπο. Πολίτευμα είναι η επίσημα εκφρασμένη θέση, θέληση και τοποθέτηση των Πολιτών πάνω στα Κοινά θέματα, καθώς και ο τρόπος που αυτή η απόφαση παίρνεται και εφαρμόζεται.
Πολίτευμα είναι το συντονισμένο εποπτικό ενδιαφέρον, φροντίδα και προσφορά των Πολιτών, προς τις ανάγκες της Πόλης κράτους Πολιτείας με βάση τους σκοπούς και τις επιταγές της Κοινωνίας.
Πολίτευμα είναι η επίβλεψη και επιβεβαίωση ότι όλα πάνε και θα συνεχίζουν να πηγαίνουν καλά.
Πολίτευμα είναι οι αποφάσεις των Πολιτών και η πραγματοποίηση των αποφάσεων αυτών από τους Πολίτες.
Ρυθμιστικός παράγοντας των πάντων, το Πολίτευμα. Το Πολίτευμα προϋποθέτει Πολιτισμό, Πολιτεία, Πολίτες, Παιδεία, Μόρφωση, Εκπαίδευση και Κοινωνία προερχόμενα από Φυσική Οικογένεια. Το Πολίτευμα λειτουργεί για τους Πολίτες και όχι για πάρτη του, δηλαδή για την εξασφάλιση της εξουσίας του. Όπως συνήθως βλέπουμε σε πολλές των περιπτώσεων, παλιά αλλά και σήμερα να συμβαίνει σε περιβάλλοντα εκτός Πολιτισμού. Όπου συχνά οικειοποιούνται όρους του Πολιτισμού και έτσι μιλάνε σήμερα οι κάθε λογής κυβερνώντες για Πολίτευμα. Όμως αυτό δεν είναι κανονικό Πολίτευμα, αφού δεν αφορά Πολιτισμό καθώς δεν υπάρχει η Κοινωνία των Οικογενειών, και ως εκ τούτου δεν υπάρχουν Πολίτες με Παιδεία, Μόρφωση και Εκπαίδευση, οπότε είναι προσποίηση Πολιτεύματος και απλή εξουσία ενός ή περισσοτέρων ανθρώπων επί των υπολοίπων ανθρώπων. Σε αυτή την περίπτωση είναι σαν να θεωρούμε Πολίτευμα το εύλογο για τα συμφέροντα του βοσκού, ενδιαφέρον και φροντίδα για το κοπάδι του, και έτσι να ονομάζουμε Πολίτευμα, την εφαρμογή και τήρηση των κανόνων, που ο βοσκός αυτός εφαρμόζει στο κοπάδι για να εξασφαλίσει τα συμφέροντα του. Συμφέροντα που σε ένα βαθμό και μερικώς, πολλές φορές, ταυτίζονται με τα συμφέροντα του κοπαδιού, διότι ούτε ο βοσκός θέλει αλλά ούτε και το κοπάδι επιδιώκει, πχ, ανάμεσα τους την παρουσία του κακού λύκου, πράγμα που ο βοσκός με ζήλο και μεράκι φροντίζει να μην συμβεί, όμως παρά ταύτα και την όποια άλλη μέριμνα του, για τα αγαπητά πρόβατα του, κάποια στιγμή ο βοσκός οδηγεί το κοπάδι στον χασάπη, οπότε εκεί πέφτουν οι μάσκες, και αποκαλύπτεται και στους πλέον δύσπιστους, ότι η βοσκική, δηλαδή η τέχνη του βοσκού και η κάθε ανάλογη τέχνη είναι κυριαρχία και εξουσία και δεν συνιστά Πολίτευμα ούτε καν προβάτευμα ή κοπάδευμα, αν θέλουμε να ονομάσουμε την τέχνη αυτή με όρους ανάλογους των προβάτων, ή των κοπαδιών που αυτή καταπιάνεται, διότι το προβάτευμα για να είναι προβάτευμα πρέπει οι αποφάσεις που αφορούν τα πρόβατα, να παίρνονται από τα πρόβατα και όχι από ον βοσκό.
Το Πολίτευμα είναι ασπίδα προστασίας της Κοινωνίας. Το Πολίτευμα φροντίζει και ασχολείται μόνο με όσα έχουν αποφασισθεί από τους Πολίτες της εκάστοτε Κοινωνίας, αποφάσεις που λογικά αποσκοπούν, στον να ωφελούν και να εξυπηρετούν χωρίς να βλάπτουν την Κοινωνία αυτή όχι μόνο για σήμερα αλλά σε βάθος χρόνου, και με τις προτεραιότητες που αυτή η Κοινωνία ορίζει. Δεν μπορεί δηλαδή το Πολίτευμα όσο είναι Πολίτευμα, να στραφεί ενάντια στην βάση που στηρίζει τον εαυτό του, δεν έχει εκ της φύσεως την δύναμη αυτή. Αντιθέτως ελέγχει, ώστε να μην συμβαίνει άμεσα ή έμμεσα τίποτα ανώφελο, ενάντιο ή βλαβερό για την Κοινωνία αυτή. Το Πολίτευμα προϋποθέτει την ύπαρξη Πολιτών, ανθρώπων δηλαδή με γνώσεις και συνήθειες και ικανότητες που έχουν αποκτήσει από την Κοινωνική Παιδεία, την Κοινωνική Μόρφωση και την Κοινωνική Εκπαίδευση με αποτέλεσμα, να κατανοούν την Κοινωνία τους ως μια μεταξύ τους συμφωνία με Κοινούς σκοπούς και στόχους. Και αφού οι Κοινοί σκοποί και στόχοι της Κοινωνίας αφορούν την Επιβίωση Όλων, πράγμα που για να εξασφαλισθεί απαιτεί μια σειρά προϋποθέσεων, τότε στα ζητούμενα του Πολιτεύματος, είναι να εξυπηρετεί και το σύνολο των αναγκαίων προϋποθέσεων, που χρειάζονται για την Επιβίωση των Οικογενειών του σήμερα και του αύριο, καθώς αυτές, καλώς εχόντων των πραγμάτων, με την διαδοχή των γενεών θα διαιωνίζονται. Πολίτευμα δίχως Πολίτες δεν υπάρχει καθώς το Πολίτευμα είναι η σταθεροποιημένη θέση των Πολιτών στα Κοινά.
Μπορούμε με ευκολία να πούμε ότι το πρώτο Πολίτευμα σε μικρής έκτασης Πολιτισμούς ήταν η Πολιτεία και μάλιστα θα το καταλαβαίναμε καλλίτερα αν το ονομάζαμε αυτό το Πολίτευμα Πολιτοκρατία, καθώς είχε άμεση επαφή και σχέση με τους Πολίτες όλης της μικρής Πολιτείας, και όχι με την χωρισμένη λόγω μεγέθους, σε πολλούς Δήμους Πολιτεία. Στο πρώτο αυτό Πολίτευμα όπως και σε κάθε άλλο Πολίτευμα, Οι Πολίτες έπαιρναν αποφάσεις σχετικές με τους σκοπούς και τους στόχους της Κοινωνίας και ταυτόχρονα επόπτευαν τους σκοπούς και τους στόχους αυτής της Κοινωνίας, και όχι τους δήθεν σκοπούς, ή τους δήθεν στόχους ή οποιουδήποτε άλλου και άσχετου προς την Κοινωνία πράγματος. Όπως πολλοί από εμάς εσφαλμένα νομίζουμε ότι έχει δικαίωμα να κάνει το Πολίτευμα, επηρεασμένοι από τα δήθεν Πολιτεύματα του σήμερα. Μπορούμε να θεωρήσουμε ακόμα, ότι τότε, πέραν των αποφάσεων, την εποπτεία την ασκούσαν όλοι μαζί οι Πολίτες και επί των εαυτών των και επί των άλλων Πολιτών και μετά από κάποιο σημείο, ανέθεταν την εποπτεία αυτή, για λίγο καιρό κάθε φορά, και σε ξεχωριστή αρχή, αποτελούμενη από εκπροσώπους των Πολιτών, όμως τις σχετικές με τα Κοινά αποφάσεις πάντα τις έπαιρναν οι Πολίτες.
Με την λέξη λοιπόν Πολιτεία ή Πολιτοκρατία, σε μια μικρής έκτασης Πόλη κράτος, όταν αναφερόμαστε στο Πολίτευμα, εννοούμε την εποπτεία που ασκούσαν οι Πολίτες στους εαυτούς των και στους συμπολίτες των, εποπτεία που έλεγχε την τήρηση και την εφαρμογή νέων ή παλιών αποφάσεων των Πολιτών, αποφάσεις σχετικές πάντα με τις ανάγκες και τους σκοπούς τις Κοινωνίας τους. Το επόμενο στάδιο Πολιτεύματος, είναι η Δημοκρατία, που διαφοροποιείται από την Πολιτεία ή αλλιώς όπως την ονομάσαμε προηγουμένως, Πολιτοκρατία, εξ αιτίας του μεγάλου αριθμού Πολιτών που κατοικούν σε μεγάλης έκτασης Πολιτεία αποτελούμενη από πολλές Πόλεις ή αλλιώς Δήμους. Με την λέξη Δημοκρατία, σε μια μεγάλης έκτασης Πόλη κράτος, όταν αναφερόμαστε στο Πολίτευμα, εννοούμε την εποπτεία που ασκούσαν οι Πολίτες στους εαυτούς των αλλά και στους απομακρυσμένους συμπολίτες των μέσω εκλεγμένων εκπροσώπων, εποπτεία που έλεγχε την τήρηση και την εφαρμογή νέων ή παλιών αποφάσεων των Πολιτών.
Στην Δημοκρατία όπως και στην Πολιτεία, ή αλλιώς Πολιτοκρατία, τις Κοινές αποφάσεις, που πάντοτε αφορούν αποκλειστικά όπως έχουμε πει την Κοινωνία, καθώς και ο έλεγχος για την εφαρμογή των αποφάσεων αυτών, γίνεται από τους Πολίτες, είτε σε επίπεδο μιάς Πόλης-κράτους, είτε χωρισμένοι οι Πολίτες σε πολλούς Δήμους αν μετέχουν πολλές Πόλεις. Σε Δήμους λοιπόν μετονομάζονται ή χωρίζονται οι Πόλεις, όταν είναι πολλές και μεγάλες και που όλες μαζί αποτελούν ένα κράτος ή αλλιώς μια Πολιτεία. Την μεγάλη αυτή Πολιτεία, η Δημοκρατία την ελέγχει, σχετικά με την τήρηση και εφαρμογή των αποφάσεων που πάρθηκαν στους Δήμους από το σύνολο των Πολιτών, με ένα μικρό αριθμό Πολιτών, αντιπροσωπευτικά παρμένο απ΄ όλους τους Δήμους. Η Δημοκρατία είναι αντιπροσωπευτική μόνο στο στάδιο εποπτείας της εφαρμογής των αποφασισθέντων από Κοινού, ενώ στο στάδιο των αποφάσεων, ήταν είναι και θα είναι, στην πραγματική Δημοκρατία, άμεση προσωπική υπόθεση των Πολιτών.
Σε καμία περίπτωση πραγματικής Δημοκρατίας δεν αποφασίζουν οι αντιπρόσωποι των Πολιτών για τους άλλους Πολίτες. Μόνο, η παρακολούθηση της πορείας των αποφάσεων, προσφάτων, ή εν ισχύ παλαιών, γίνεται από αυτούς τους αντιπροσώπους. Όλες οι αποφάσεις όπως είπαμε, παίρνονται από όλους τους ενδιαφερομένους που είναι οι Πολίτες, άνθρωποι δηλαδή που κατέχουν την επιστήμη της Πολιτικής, δηλαδή διαθέτουν γνώσεις και ικανότητες, που τους έχει προσφέρει η Κοινωνία μέσα από την Παιδεία την Μόρφωση και την Εκπαίδευση, και την συνεχή ενημέρωση για όλα τα σχετικά θέματα, και έτσι είναι ικανοί να άρχουν και να άρχονται με βάση την Δικαιοσύνη, την Κοινωνική Δικαιοσύνη, την Δικαιοσύνη που πηγάζει, από τους συμφωνηθέντες από όλους τους Πολίτες σκοπούς της Κοινωνίας. Την Δικαιοσύνη που ως γνωστόν ταυτίζεται πάντα με το συμφέρον του ισχυρού, και που εδώ τώρα αυτός ο ισχυρός αναμφισβήτητα είναι η Κοινωνία, που εύλογα φροντίζει αδιάκοπα το παρών και το μέλλον της. |
