Αποσκοπώντας στην επίτευξη αυτάρκειας και στην εξασφάλιση της επάρκειας των τροφίμων, ο Σόλων δημιούργησε κίνητρα, νομοθετώντας, έτσι ώστε, μέσω της αγροτικής παραγωγής, εκτός των άλλων κερδών, να μπορούν να αποκτήσουν αξιώματα και Πολιτικά δικαιώματα, όσοι παράγουν τρόφιμα. Έτσι αυτοί που λόγω της χαμηλής οικονομικής τους κατάστασης, μέχρι τότε δεν είχαν στον ήλιο μοίρα, τώρα μπορούσαν, καλλιεργώντας ένα πρώην χέρσο κομμάτι γής, να αποκτήσουν Πολιτικά δικαιώματα και ότι άλλο συνεπάγεται με αυτό. Μας τονίζει λοιπόν ο Σόλων (Αθηναίων Πολιτεία, Αριστοτέλους) μέσα από τα βάθη των αιώνων την σημασία που έχει για τους πάντες, πόσο μάλλον για τους Πολιτισμούς το αυτονόητο, δηλαδή το ενδιαφέρον και η συμβολή όλων των Πολιτών στην επίτευξη της αυτάρκειας και επάρκειας των κάθε μορφής αναγκαίων, που όταν γίνει πραγματικότητα ανοίγει και ο δρόμος πέραν των τροφίμων και για πολλά άλλα πράγματα ακόμη, όπως η υγεία των Πολιτών, η ασφάλεια της Πολιτείας, η Δικαιοσύνη, η Εκπαίδευση, η Μόρφωση, η Παιδεία, οι υποδομές, οι μεταφορές
Από άλλη σκοπιά έστω και πρόχειρα μόνο, να σκεφτούμε ότι η επάρκεια και αυτάρκεια, μας κατευθύνουν σαν χώρα στην αμυντική περισσότερο παρά στην επιθετική στάση, απέναντι των γειτονικών και των άλλων λαών, τους οποίους και αυτούς λιγότερο θα τους φοβόμαστε, αν σε θέματα επάρκειας και αυτάρκειας είναι και αυτοί ικανοί. Οπότε βλέπουμε ότι το συμφέρον μας είναι στα πλαίσια του εφικτού, να συμβάλουμε όταν χρειάζεται και όσο μπορούμε σε αυτό, ώστε να αποκτήσουν και οι άλλοι όπως και εμείς, την αναγκαία αυτάρκεια και επάρκεια όσων χρειάζονται για την Επιβίωση όλων, καλλιεργώντας έτσι την ασφάλεια και την ειρήνη στην περιοχή μας και όπου αλλού επεκταθεί αυτή η λογική τακτική.
Μας διαβεβαιώνει λοιπόν ο Σόλων, και βέβαια ο κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος συμφωνεί, ότι ο σκοπός της Οικογένειας, που εκφράζεται μέσω της Κοινωνίας, του Πολίτη, της Πολιτείας, του Πολιτισμού και του Πολιτεύματος είτε Πολιτείας είτε Δημοκρατίας, δεν είναι η απόκτηση χρημάτων, αλλά η σταθερή εξασφάλιση των άμεσα αναγκαίων προς την ζωή πραγμάτων για όλους, δηλαδή σκοπός της Κοινωνίας είναι η εξασφάλιση των επί μέρους Κοινωνικών Αγαθών που συμβάλλουν στο μέγιστο Κοινωνικό Αγαθό που είναι η Επιβίωση, η διαδοχικά διαχρονική. Και αυτό όχι για δογματικούς λόγους, δηλαδή όχι διότι η Κοινωνία πιστεύει σε κάτι που όμως δεν μπορεί να το εξηγήσει ή λογικά να το δικαιολογήσει. Ποιος μπορεί να αμφιβάλλει ότι όταν ο σκοπός μας είναι η Επιβίωση της Οικογένειας μας και των απογόνων της, τότε δεν είναι προτιμότερη πρώτα η απόκτηση και η εξασφάλιση τροφίμων και των λοιπών αναγκαίων παρά των χρημάτων; Είναι άλλωστε αυταπόδεικτο, ότι αφού ο σκοπός και η ουσία της τροφής, είναι να τρέφει και να συντηρεί το σώμα στην ζωή και ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υποκατασταθεί η φυσική τροφή, από το χρήμα του οποίου η ουσία είναι, η διευκόλυνση των συναλλαγών, γι αυτό άλλωστε δημιουργήθηκε. Και σε καμία περίπτωση δεν είναι δυνατή η βρώση του, ενώ η αγορά τροφής από τρίτους μέσω χρημάτων, δεν είναι σε κάθε περίπτωση εφικτή και σταθερή. Και επιπλέον απαιτεί την μεσολάβηση της χρηματιστικής τέχνης, που πάντα καρπούται κέρδη από την συναλλαγή σε βάρος των πραγματικά συναλλασσόμενων, δηλαδή του παραγωγού και του καταναλωτή. Το ίδιο βέβαια ισχύει πέραν των τροφίμων και στα υπόλοιπα αναγκαία όπως η ασφάλεια των Πολιτών και της Πολιτείας, η υγεία η δικαιοσύνη κλπ. |