|
...Οι εξωτερικές γνώσεις και συνήθειες, όπως και αυτές που προέρχονται από τον χώρο της ηθικής, των ηθών, των εθίμων, της κουλτούρας, του καταναλωτισμού ή των διαφόρων ιδεολογιών κλπ μπορούν να συμβαδίζουν με την Φύση του ανθρώπου, ή μπορούν να έρχονται σε αντιπαράθεση με αυτήν, και αυτό ανάλογα με το αν είναι σύμφωνες ή αντίθετες με την πραγματική Φύση του. Το κατά πόσον συμβαίνει αυτό, μπορούμε να το κρίνουμε μόνο ως κάτοχοι της αληθινής αυτογνωσίας, διαφορετικά πιστεύουμε ότι όλες οι συνήθειες μας είναι προς όφελος μας, ακόμα και αυτές που μας βλάπτουν. Μάλιστα σε τέτοιες περιπτώσεις, συχνά επιστρατεύουμε επιλεκτικά και τις σχετικές με αυτό το θέμα διάφορες πληροφορίες και γνώσεις, ώστε να αποδείξουμε το ‘τερπνόν μετά του ωφελίμου’ ακόμα και αν είναι φανερές οι αρνητικές συνέπειες των συνηθειών μας. Χωρίς λοιπόν την βοήθεια που μας προσφέρει το ‘γνώθι σαυτόν’, φτάνουμε στο σημείο να πιστεύουμε όπως ξανά είπαμε ότι, τέλος πάντων είναι καλύτερα που τις έχουμε αυτές τις όποιες αρνητικές συνήθειες, όπως πχ το κάπνισμα, το ποτό, τον τζόγο, τα σαρκικά πάθη κλπ παρά όχι.
Στην πρώτη περίπτωση, όπου ο άνθρωπος αποκτά γνώσεις και συνήθειες που συμβαδίζουν και εξυπηρετούν με σωφροσύνη γενναιότητα και εγκράτεια τις ανάγκες της Φύσης του, τότε αυτός ο Άνθρωπος διαθέτει ικανές βάσεις για να ευημερήσει και να ευτυχίσει στην ζωή, εφόσον βέβαια, συνδράμουν και τα υπόλοιπα απαραίτητα προς τούτο. Στην δεύτερη περίπτωση όπου οι γνώσεις και οι συνήθειες του ανθρώπου εξυπηρετούν την Φύση του, χωρίς σωφροσύνη γενναιότητα και εγκράτεια, ή δεν εξυπηρετούν τις πραγματικές ανάγκες της Φύσης του, τότε αυτός ο άνθρωπος, βρίσκεται συχνά στην ζωή του, από αυτό και μόνο, μπροστά σε αδιέξοδα, δυσκολίες, απρόοπτα, ασθένειες σωματικές και ψυχικές, σε υπαρξιακά κενά, κλπ που προέρχονται αποκλειστικά από αυτές τις λάθος γνώσεις και συνήθειες.
Παραδείγματος χάριν, ο άνθρωπος όπως και κάθε άλλο ζωντανό είναι επηρεασμένος από το γήινο στοιχείο, αυτό που αποκαλούμε οικολογικά σκεπτόμενοι Φύση και το προερχόμενο από αυτήν Φυσικό περιβάλλον, που είναι και το πλέον κατάλληλο για ζεί ο άνθρωπος όπως και όλα τα άλλα πλάσματα. Και ο άνθρωπος λοιπόν, όχι μόνο προέρχεται από αυτό το περιβάλλον, αλλά και σε αυτό ζεί, όσο και αν πολλές φορές δεν το καταλαβαίνει καθώς το έχει κακοποιήσει σε βαθμό που να μην το αναγνωρίζει. Όσο λοιπόν οι γνώσεις και οι συνήθειες του ανθρώπου λαμβάνουν υπ΄ όψην τους το Φυσικό περιβάλλον, και έρχονται σε συνειδητή επαφή και σέβονται αυτό το Φυσικό περιβάλλον, τόσο, ακόμα και στο αφύσικο σε πολλά σημεία αλλά αναγκαίο για τον Πολιτισμό κακοποιημένο περιβάλλον των Πόλεων, η ζωή του αντιμετωπίζει λιγότερα προβλήματα. Δεν είναι δύσκολο να δεχθούμε ότι στο πραγματικό Φυσικό περιβάλλον η Επιβίωση του ανθρώπου απαιτεί σωματική δραστηριότητα και κίνηση, ακόμα και τώρα, και έτσι βλέπουμε σε κάποιο βαθμό ότι οι ασχολούμενοι με τεχνικές, γεωργικές ή άλλου είδους χειρωνακτικές εργασίες σε αγροτικές περιοχές κλπ, να έχουν έντονη σωματική δραστηριότητα. Αυτή όμως η σωματική δραστηριότητα στον βαθμό που δεν καταπονεί το σώμα, το συντηρεί και το διατηρεί σε ετοιμότητα και εγρήγορση, πράγματα που είναι προϋπόθεση για τις ανάγκες αλλά και απολαύσεις της ζωής.
Στο περιβάλλον λοιπόν του Πολιτισμού όπου η ανάγκη για σωματική δραστηριότητα είναι περιορισμένη, οι σωστές γνώσεις και συνήθειες του Πολίτη που συμβαδίζουν με την Φύση του, τον οδηγούν σε αντίμετρα, όπως στην γυμναστική, και αυτό το βλέπουμε και σε σπουδαίους Πολιτισμούς, όπου την σωματική άσκηση την κάνουν καθημερινή πράξη, ακόμη και σε εποχές που δεν συντρέχουν άλλοι λόγοι πχ στρατιωτική προετοιμασία, και έτσι να δημιουργούν πολλούς αθλητικούς θεσμούς και σχετικά αγωνίσματα όπως και αυτά των Ολυμπιακών Αγώνων, πράγματα που δίνουν κίνητρα για καθημερινή άσκηση και προετοιμασία και ετοιμότητα του σώματος.
Αναμφισβήτητα το ίδιο ισχύει και σε άλλα θέματα, όπως τα διατροφικά ή τα αναπαραγωγικά. Δηλαδή ενώ η τροφή σκοπό έχει την διατήρηση του σώματος στην ζωή και μάλιστα η πλέον κατάλληλη για τον άνθρωπο, που είναι η άμεσα προερχόμενη από το Φυσικό περιβάλλον, αυτή η τροφή έχει τέτοια χαρακτηριστικά, που μας αποτρέπουν σε μεγάλο βαθμό από την υπερβολή. Αλλά και η αφομοίωση και η αποβολή της περιττής Φυσικής τροφής από το σώμα γίνεται σωστότερα και με λιγότερες παρενέργειες. Όμως το φαγητό, δηλαδή η επεξεργασμένη και μαγειρεμένη τροφή, όπως έχουμε προαναφέρει και τονίσει, ότι ενώ αυτό είναι αναγκαίο σε περιβάλλον Πολιτισμού, να είναι δηλαδή επεξεργασμένη και μαγειρεμένη, καθώς πολλά από αυτά που μαγειρεύουμε δεν μπορούν να φαγωθούν από το άνθρωπο ωμά, όπως οι σάρκες των άλλων ζώων, οπότε αναγκαία μεταποιούνται με το μαγείρεμα προκειμένου έτσι να καλυφθούν εκ του ασφαλούς, όλες οι ανάγκες του πληθυσμού σε επαρκή ποσότητα, μπορεί όμως αυτό να μας παρασύρει σε υπερβολές και στην μεγάλη κατανάλωση, με βλαβερές συνέπειες για την υγεία.
Βλέπουμε λοιπόν σε περιβάλλον Πολιτισμού, οι Πολιτισμένοι Άνθρωποι να ακολουθούν κανόνες διατροφικούς, να έχουν δηλαδή διατροφική ηθική, και ηθικός είναι, όπως είπαμε, αυτός που έχει συνήθειες που συμβαδίζουν με τις ανάγκες και τους σκοπούς της Κοινωνίας του. Έτσι βλέπουμε πχ στην μία εποχή του έτους, οι Πολιτισμένοι να αποκλείουν κάποια τρόφιμα από το πιάτο τους, και στην άλλη εποχή του έτους να αποκλείουν κάποια άλλα, αφήνοντας πχ στην ησυχία τους τα αμνοερίφια, όταν μετά την γέννηση, και την εποχή που ορίζει η Φύση να βρίσκονται στο μεγάλωμα, και έτσι ο περιορισμός της κατανάλωσης κρέατος το διάστημα του μεγαλώματος αυξάνει και τα συνολικά διαθέσιμα αποθέματα, ώστε μετά να έχουν περισσότεροι να φάνε και παράλληλα τους δίνεται η ευκαιρία να καταναλώσουν φυτικής προέλευσης φυσικές τροφές.
Και αυτή την αποχή από το κρέας, την κάνουν την ίδια εποχή όλοι μαζί, ώστε να μην σκανδαλίζει ο ένας τον άλλο, ή έστω όσοι δεν μετέχουν στις λεγόμενες νηστείες, δεν το κάνουν φανερά και πόσο μάλλον επιδεικτικά και χλευαστικά, όπως γίνεται βαρβαρικά από κάποιους, για ‘άγνωστους λόγους’ στις μέρες μας. Αυτές τις τακτικές των νηστειών, για όλους αυτούς που σε κάποιο βαθμό δεν τους ήταν κατανοητές, οι Πολιτισμοί τούς τις παρουσίαζαν με διάφορα τεχνάσματα πχ τούς τις παρουσίαζαν σαν θρησκευτικές επιταγές όπως προείπαμε… Για τους ίδιους λόγους εφάρμοζαν και πολλούς άλλους κανόνες, όπως πχ στα θέματα τα σχετικά με την αναπαραγωγή τα λεγόμενα και σαρκικά.
Δεν γινόταν πριν 2 και 3.000 χρόνια να εξηγήσουν σε όλους ότι οι πολλοί ερωτικοί σύντροφοι μπορούσαν εξ αιτίας άγνωστων τότε μικροβίων να προκαλέσουν πχ καρκίνο του τραχήλου σε μία γυναίκα, ή πολλά και διάφορα άλλα αφροδίσια και στον άνδρα και την γυναίκα και ακόμα χειροτέρα στους απογόνους τους. Κάποιοι είχαν όμως παρατηρήσει ότι, τα ζευγάρια που είχαν μονογαμική σχέση, είχαν λιγότερα σχετικά προβλήματα υγείας και αυτοί και οι απόγονοι των, και έτσι τον περιορισμό των ερωτικών συντρόφων ως μέθοδο πρόληψης ασθενειών, τον προώθησαν πάλι μέσω διαφόρων ηθικών τεχνασμάτων… και πολλές φορές τα επέβαλλαν με διάφορες τακτικές όπως και αυτή του πίστευε και μη ερεύνα, μιάς που δεν υπήρχαν επαρκή μέσα για έρευνα...
Η Φύση λοιπόν του ανθρώπου αποκαλύπτεται μέσω του ‘γνώθι σαυτόν’ και οι γνώσεις και οι προτεινόμενες συνήθειες σε ένα καθώς πρέπει Πολιτισμό πρέπει να δίνονται στους Πολίτες με μεγάλη προσοχή ώστε να μην έρχονται σε αντιπαράθεση με την Φύση τους, κάτι που σε κάθε περίπτωση οδηγεί στην δυστυχία. Τα λάθη διατύπωσης ή αιτιολογίας σε τέτοιες περιπτώσεις βλάπτουν και τον Πολίτη και τον Πολιτισμό.... η συνέχεια στο βιβλίο
|