HOME επισκέψεις σελίδων : 90733
σχόλια:0 thateron@poteron.gr
 
διαβάστε απλοϊκή Πολιτική σκέψη
"γιατί πάμε κατά Διαόλου ρέ Παιδιά;"

"περί Δημοκρατίας και περί Κοινωνίας"

Ο Πολίτης.
Ωστόσο όμως, τώρα εδώ θα πούμε με έμφαση, ότι χωρίς Πολίτες Δημοκρατία δεν υπάρχει. Δεν έχουμε λοιπόν τίποτα ενάντια σε αυτούς που κάνουν χρήση ναρκωτικών, μιας και γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι κάποιοι με απάτη και δόλο τους οδήγησαν σε αυτά, έχουμε όμως πολλά εναντίων όσων συμβάλουν στην διάδοση τους, με τέτοια ενεργητική προώθηση, ενώ παράλληλα αυτοί, είναι και οι επίσημοι ‘Δημοκράτες’ του τόπου, που θέλουν τελικά να φτωχοποιήσουν πνευματικά τον λαό με ‘δημοκρατικές διαδικασίες’ και δήθεν ελευθερίες τύπου (γλάστρες με χασίσι για ατομική χρήση) ή την λεγόμενη ελεύθερη χρήση της κάνναβης για ιατρικούς λόγους, πράγματα που συμβάλλουν στην παραίτηση και απομάκρυνση των θυμάτων τους από κάθε τι σχετικό με την Κοινωνία, την Παιδεία, την Μόρφωση, την Εκπαίδευση, τον Πολίτη, την Πόλη, τον Πολιτισμό, την Πολιτεία, το Πολίτευμα και την Δημοκρατία.

   

    Ενώ λοιπόν όλα τα συστατικά των κάθε λογής φαρμάκων προέρχονται από την Φύση, όπως από δέντρα, φυτά, βότανα, ακόμα και από τα διάφορα υλικά όπως πέτρες ορυκτά και χώματα, από τα στοιχεία και τις ενώσεις αυτών κλπ. Όμως οι βιομηχανίες φαρμάκων όταν φτιάχνουν τα φάρμακα, φροντίζουν να αποκρύβουν από τον κόσμο, με θρησκευτική ευλάβεια, τον τρόπο της φυσικής τους προέλευσης, για να μην χάνουν πωλήσεις, και αυτό το εφαρμόζουν παντού, με μόνη εξαίρεση την ιατρική κάνναβη!!! Σε αυτή οι ‘ειδικοί’, χωρίς άλλη κουβέντα, δίνουν τις απαιτούμενες περγαμηνές για τις θεραπευτικές της ιδιότητες, όπως μας βεβαιώνουν οι υποστηρικτές της και όσοι πιστοί προσέλθετε. Γιατί άραγε; Και γιατί δεν μας λένε τότε και για τα θεραπευτικά φυτά και βότανα και των άλλων ασθενειών; ώστε να τα καλλιεργήσουμε και αυτά από μόνοι μας σε γλάστρες; αλλά η αγάπη τους για εμάς περιορίζεται μόνο στην κάνναβη; Τον πλέον συνηθισμένο και εύκολο δηλαδή δρόμο που οδηγεί και σε όλα τα άλλα ναρκωτικά, αλλά και μόνο σε αυτήν αν κάποιος παραμείνει, δεν ξεφεύγει ποτέ από δίπλα της, καθώς το θολωμένο από την κάνναβη μυαλό ‘κολλάει’ σε αυτήν, δεν παίρνει άλλες στροφές παρά μόνο σε σχετικά με αυτήν πράγματα. Όσοι την γνωρίσουν ‘την ερωτεύονται’, όπως χαρακτηριστικά μας λένε οι χρήστες της. Νομίζουμε ότι μετά τον πρόλογο αυτόν δεν χρειάζεται να επεκταθούμε στα υπόλοιπα και κάθε λογής άλλα ναρκωτικά και την καταστροφή που επιφέρουν στα θέματα που εξετάζουμε, στα θέματα που μας ενδιαφέρουν και συζητάμε, δηλαδή την Φύση, την Οικογένεια, την Κοινωνία, την Παιδεία, την Μόρφωση, την Εκπαίδευση, τον Πολίτη, την Πόλη, τον Πολιτισμό, την Πολιτεία, το Πολίτευμα και την Δημοκρατία.

   

    Δημοκρατία σε κάθε σχετική περίπτωση σημαίνει φροντίδα, προστασία, και βοήθεια για την μη εξάρτηση, όλων μας, σε όλα τα επίπεδα. Και ειδικά φροντίδα και προστασία, Ανεξαρτησία και Ελευθερία στους Νέους, από κάθε λογής πάθη, τους νέους που θα διαδεχθούν τους παρόντες ενήλικες, εξασφαλίζοντας τους μια καθώς πρέπει τρίτη ηλικία, σε μια καλοστεκούμενη χώρα, αποτελούμενη από ανθρώπους που ελεύθεροι πατάνε γερά στα πόδια τους. Αν ο αυριανός Κολοκοτρώνης πρέπει πρώτα να απελευθερωθεί από σαρκικά πάθη, ή τον τζόγο, ή τα ποτά και τα ναρκωτικά και μετά να μας σώσει και εμάς από τον όποιο τύραννο και δυνάστη, ΤΟΤΕ ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΣΩΤΗΡΙΑ, δεν πρόκειται ποτέ να έλθει, πράγμα βέβαια που το γνωρίζουν και πιθανότατα πάνω σε αυτό να επενδύουν, όσοι επιβουλεύονται την όποια ελευθερία μας, ή την ελευθερία του όποιου λαού όταν κάποιοι τον έχουν βάλει στο μάτι.

   

    Αυτό λοιπόν πρέπει να είναι πρωτίστως και αιωνίως, το ‘επενδυτικό’ ενδιαφέρον, και από όλους επιδιωκόμενο συμφέρον μας, στην Δημοκρατία. Νέοι Ελεύθεροι, Νέοι υγιείς σωματικά, ψυχικά, πνευματικά και Κοινωνικά, ικανοί όχι μόνο να συστρατευτούν με τον Κολοκοτρώνη του αύριο, αλλά και ο καθένας τους να είναι από μόνος του ένας νέος αήττητος και ισάξιος Κολοκοτρώνης, ένας νέος Μακρυγιάννης, Κανάρης, Βαρβάκης, μιά Μπουμπουλίνα, μιά Μαντώ Μαυρογένους, μια ηρωική Γυναίκα τις Πίνδου...

   

    Ελπίζουμε λοιπόν ότι και οι πλέον ενθουσιώδεις υποστηρικτές των ναρκωτικών ουσιών, θα συμφωνήσουν στο ότι, όπου γίνονται γιορτές χασισιού, εκεί ούτε υπάρχει ούτε θα υπάρξει ποτέ ενδιαφέρον ούτε κατάλληλο περιβάλλον για πραγματική Δημοκρατία, πόσο μάλλον εκεί όπου δεν υπάρχει αστυνόμευση και καταστολή στην εμπορία και πρόληψη για την αποτροπή στην χρήση και παράλληλα πραγματική και αποτελεσματική βοήθεια στον χρήστη.

   

    Ρητορική σε κάθε περίπτωση είναι η κάθε μία από τις παρακάτω ερωτήσεις, δηλαδή πόσο δύσκολο είναι να γίνεται καθημερινά και Δημοσίως, αρνητική διαφήμιση σε κάθε τι που μας καταστρέφει; Πόσο δύσκολο είναι να δίνεται ιατρικώς κάθε βοήθεια στους υπάρχοντες χρήστες, ώστε να μην έχουν λόγους να τρέχουν σε εμπόρους ναρκωτικών;. Πόσο δύσκολο είναι μετά την καταδίκη του κάθε έμπορα ναρκωτικών, να δίδεται η δυνατότητα στους χρήστες και στους συγγενείς των χρηστών, να διεκδικούν οικονομική αποζημίωση από όλα τα περιουσιακά στοιχεία των εμπόρων, των συγγενών των εμπόρων, των γνωστών και των φίλων των εμπόρων, και των όποιων άλλων καταδικασθέντων για συνεργασία και οικονομικές δοσοληψίες με τους εμπόρους των ναρκωτικών; Ούτως ώστε να υπάρχουν τουλάχιστον ισχυρά οικονομικά αντικίνητρα και στα βαποράκια και τους υποκινούντες αυτά.

   

    Γιατί άραγε η εφευρετικότητα των κυβερνώντων για κρατικά έσοδα περιορίζεται σε απίθανους νόμους, τύπου ενφια, φπα, ποθεν εσχες, τεκμήρια κάθε λογής κλπ; ή μήπως δεν είναι τεράστια η οικονομική ζημιά από την πνευματική αναπηρία και τους θανάτους ανθρώπων, που κάτω από άλλες συνθήκες, άγνωστο, ναι, πραγματικά άγνωστο, τι θα μπορούσαν να είχαν προσφέρει αυτοί οι άνθρωποι στο κράτος, από την εργασία τους και την συμμετοχή τους στα Κοινά, καθώς τις περισσότερες φορές τα θύματα των ναρκωτικών, είναι νέοι, που διαθέτουν υψηλά και ξεχωριστά ποιοτικά χαρακτηριστικά. Μήπως τεράστια δεν είναι η οικονομική αιμορραγία από την εισαγωγή ναρκωτικών; Γιατί λοιπόν αυτό το κράτος που από την μια κυνηγά με το ντουφέκι, τα κάθε μορφής παράλογα και αντιαναπτυξιακά έσοδα, από την άλλη ξεδιάντροπα και εγκληματικά αποφεύγει τα Κοινωνικά, πλην αναγκαία έξοδα;, γιατί παραμένει αδιάφορο σε αυτόν τον πολυδιάστατο χορό των χαμένων δισεκατομμυρίων; Όποιος θέλει ας απαντήσει .

   

    Η Δημοκρατία το λιγότερο που θα μπορούσε να πεί κανείς για αυτήν σε σχέση με τα παραπάνω, είναι, ότι φροντίζει για ίση και ωφέλιμη παροχή, φροντίδα και εξασφάλιση κάθε αναγκαίου, για κάποιο ελάχιστο προσυμφωνημένο επίπεδο ζωής για όλους. Φροντίδα που σε καμία περίπτωση αυτή καθαυτή δεν οδηγεί σε αδιέξοδα, και σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει φροντίδα μόνο για λίγους είτε σημαντικούς ή ασήμαντους, είτε διάσημους ή άσημους, είτε φτωχούς ή πλούσιους. Αυτή η Κοινή ισότητα, η ισότητα όλων, όχι σε κάθε τι, αλλά στα συμφωνηθέντα, που συχνάζει μόνο σε περιβάλλοντα πραγματικής Δημοκρατίας, έχει εμπνεύσει και εμπνέει συχνά τους μύστες των περί της ουσίας της Δημοκρατίας πραγμάτων που δραστηριοποιούνται στην εξουσία μαζών. Ακούμε λοιπόν ανθρώπους του γνωστού και ψευδεπίγραφου χώρου της ‘Πολιτικής’ που γνωρίζουν πώς να χειριστούν το θέμα, να λένε διάφορα συνθήματα με νόημα στον λαό τους, όπως το ‘ίσες ευκαιρίες για όλους’, αντί του ΙΣΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΖΩΗΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, για να ρίξουν στάχτη στα μάτια ώστε με την φαντασία του ο καθένας να αναζητά ‘ευκαιρίες’… ενώ οι ‘πολιτικοί’ καταφέρνουν να αποσπάσουν ψήφους για α διατηρηθούν στην εξουσία, μια εξουσία που τους εξασφαλίζει τη μέγιστη ικανοποίηση των όποιων παθών τους. Βέβαια, και το γενικευμένο ‘ίσες ευκαιρίες για όλους’ είναι ένα ζητούμενο από τα πολλά όμως της Δημοκρατίας, και που από μόνο του, γενικά και αόριστα και συχνά σε περιορισμένα μόνο είδη ευκαιριών, που είναι όμως ‘άπιαστα πουλιά’, δεν έχει πρακτικά αξία για έναν λαό, ακόμα και αν εφαρμοστεί, πράγμα που ως τα τώρα όμως δεν έχει γίνει ποτέ. Στην Δημοκρατία η ισότητα των ευκαιριών μεταφράζεται σε δυνατότητα όλων, να ζήσουν εγγυημένα σε ένα προσυμφωνημένο από όλους, επίπεδο ζωής. Τώρα το ποιος δίνει τις εγγυήσεις, για κάτι τέτοιο, θα το καταλάβουμε παρακάτω. λλα συνθήματα όπως πχ ‘ο λαός στην εξουσία’ κλπ είναι περιττό να μας απασχολήσουν, καθόσον Δημοκρατία είναι οι Πολίτες στην εξουσία και όχι ο λαός, και όπως είπαμε το τι σημαίνει Πολίτης θα το αναλύσουμε στην συνέχεια.

   

    Στην Δημοκρατία εκτός από την προαναφερθείσα ισότητα, υπάρχουν σημαντικές παροχές προς όλους και αυτό γιατί τους χρειαζόμαστε όλους, μηδενός εξαιρουμένου, και μάλιστα σε όσο γίνεται καλύτερη σωματική, πνευματική και ψυχική κατάσταση, από Φυσικής και Κοινωνικής πλευράς. Και από τέτοιους και σε άριστη κατάσταση ευρισκόμενους ανθρώπους, εισπράττουμε πολλαπλάσια και αναβαθμισμένα αυτά που τους δώσαμε σε Κοινές παροχές, είτε υλικές είτε πνευματικές είναι αυτές. Αυτό μεταγλωττιζόμενο σε άλλες ‘λογικές’ μας λέει ότι η Δημοκρατία είναι μια ψυχρή επιχείρηση, μια πραγματική επιχείρηση που επενδύει αδιάκοπα στο Ανθρώπινο δυναμικό της, κάνοντας το αποδοτικότερο, προκειμένου να αυξήσει τα κέρδη της, κέρδη που θα αναδιανεμηθούν στους μετόχους της, και οι μέτοχοι αυτοί τυγχάνει όμως να είναι το προαναφερθέν ‘ανθρώπινο δυναμικό’.

   

    Στην Δημοκρατία καμία ελευθερία δεν οδηγεί τους ‘ελεύθερους’ και μάλιστα ανυποψίαστα σε αδιέξοδα και καταστροφές. Ότι παρουσιαστεί ως ευκαιρία αλλά οδηγεί σε αδιέξοδα ή καταστροφές, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να ονομαστεί ελευθερία, παρά μόνο, πολύ καλά στημένη παγίδα. ‘Ο θάνατος σου η ζωή μου’, είναι η αγαπημένη φράση όσων υποστηρίζουν, προτρέπουν και κατευθύνουν τους άλλους σε τέτοιες ‘ελευθερίες’. Ο άνθρωπός είναι ίδιος και απαράλλακτος τουλάχιστον τα τελευταία 2-3 ίσως και 4000 χρόνια ή και παραπάνω, τουλάχιστον με βάση τον προφορικό λόγο από τα χρόνια εκείνα, και τις μετέπειτα γραπτές μαρτυρίες που περιλαμβάνουν τον λόγο αυτόν. Η λογική του, τα θέλω του, ο χαρακτήρας του, και η συμπεριφορά, τού τότε ανθρώπου, σε βασικές αρχές, είναι η ίδια ακριβώς όπως του σημερινού. Είναι εύκολο λοιπόν να οριοθετήσει ο καθένας τα πλαίσια των ελευθεριών του, εφόσον έχει τις κατάλληλες γνώσεις, για τον άνθρωπο και τις συμπεριφορές του. Περιοριζόμενοι σε ένα πρόχειρο και ελάχιστο παράδειγμα θα πούμε, ότι είναι ελεύθερος ο καθένας να καταναλώνει διάφορες ουσίες όπως πχ οινοπνευματώδη, όμως όταν γνωρίζει πχ ότι χιλιάδες χρόνια πρίν, ο κύριος ‘τάδε’ σχολιάζοντας την λογική του δείνα νεαρού, του είπε με καυστικό τρόπο, ότι ‘ο πατέρας σου θα ήταν μεθυσμένος όταν σε έσπερνε’, τότε καταλαβαίνουμε ότι ο φορέας αυτής της ιστορίας και ταυτόχρονα γνώσης περί τον άνθρωπο, από μόνος του, βάζει όρια και φραγμούς στις ‘ελευθερίες του’, καθώς γνωρίζει ακόμη, ότι ‘αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα’, (είτε θετική, είτε αρνητική έννοια αποδώσουμε στο παιδεύουσι), αρκεί βέβαια να μην είναι κάποιος τυφλωμένος από πάθη ή παρωπίδες του τύπου ‘η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν κωμωδία’, και από εκεί ορμώμενος να τα ισοπεδώνει όλα, πιστεύοντας ότι επειδή πέρασαν οι χρόνοι άρα άλλαξαν και οι άνθρωποι. Όμως στην Δημοκρατία όλοι φροντίζουν και νοιάζονται ώστε να κυκλοφορούν ελεύθερα οι γνώσεις που βοηθούν στο να μην γεννιούνται παιδιά με προβλήματα υγείας, καθώς μπορούν με τις κατάλληλες γνώσεις πολλές ασθένειες και αστοχίες να αποφευχθούν. Όπως πιθανότατα δεν γεννιόντουσαν παιδιά με προβλήματα υγείας στην αρχαία Σπάρτη, και αυτό το υποψιαζόμαστε από την απορία των επισκεπτών της αρχαίας Σπάρτης, που όταν βλέποντας τους Σπαρτιάτες όλους υγιείς, τους ρωτούσαν, ‘μα καλά εσείς δεν έχετε παιδιά με εκ γενετής προβλήματα υγείας;’, και τότε οι Σπαρτιάτες γνωστοί για την μυστικοπάθεια πιθανότατα να τους απαντούσαν παραπλανητικά, λέγοντας, ότι ‘τα μη υγιή νεογέννητα παιδιά τα πετάμε στον Καιάδα’. Βέβαια όποια σχετική σημερινή επιστήμη και αν ρωτήσουμε σχετικά με το προσδόκιμο της σωματικής, της πνευματικής, και της ψυχικής υγείας των παιδιών που προέρχονται από γονείς που ζούν όπως ζούσαν οι Σπαρτιάτες με άσκηση και εγκράτεια, τότε οι παραπάνω υποψίες μας για την υψηλού επιπέδου υγεία των παιδιών στην Σπάρτη θα ενισχυθούν. Έτσι όμως θα ενισχυθεί και το δικό μας ενδιαφέρον να ενημερώνονται αδιάκοπα οι συνάνθρωποι μας από τις παρενέργειες της κάθε ελευθερίας, γιατί αυτό θα συμβάλει σε πολλά, όπως πχ στην μείωση των σχετικών δαπανών του συστήματος υγείας κάτι που έχει μεγάλη σημασία για όλους, ακόμη και για αυτούς που υπολογίζουν το κάθε τι με βάση μόνο το χρήμα.

   

    Στην Δημοκρατία, δεν αλλάζουν τα όρια ταχύτητος στις εθνικές οδούς από τα 130χιλμ/ω στα 150χιλμ/ω, για να διακριθούν στην αγορά τα νέα γρήγορα και δήθεν έξυπνα, με δήθεν νοημοσύνη, τα ‘αυτόματα’ και δήθεν ασφαλή αυτοκίνητα, ώστε να πουληθούν περισσότερα τέτοια, προς χάριν των αυτοκινητοβιομηχάνων, που υποκινούν με ‘λεπτά’ νήματα τις πολιτικές μαριονέτες, που στην συνέχεια φτιάχνουν για λογαριασμό τους τέτοιους νόμους.
Διαβάστε τμήματα παραγράφων σχετικών με το περιεχόμενο
 
σελίδα  3

  Αντί προλόγου

 
σελίδα  5

  Περί Δημοκρατίας και περί Κοινωνίας.

 
σελίδα  6

  Οι προϋποθέσεις της Δημοκρατίας

 
σελίδα  8

  Σκοποί και λόγοι

 
σελίδα  9

  Το συμφέρον του δανειστή

 
σελίδα  13

  Λάθος επιλογές

 
σελίδα  14

  Αγροτική παραγωγή.

 
σελίδα  11

  Τράπεζες.

 
σελίδα  11

  Κακοπληρωτές.

 
σελίδα  13

  Εξαπάτηση του λαού.

 
σελίδα  14

  Τα Κοινά θέματα.

 
σελίδα  15

  Δημοκρατία.

 
σελίδα  16

  Δημοκρατία και Ελευθερία.

 
σελίδα  18

  Ο Πλούτος

 
σελίδα  20

  Η Δημοκρατία νοιάζεται ίσα για όλους.

 
σελίδα  21

  Πνευματική φτωχοποίηση.

 
σελίδα  24

  Ο Πολίτης.

 
σελίδα  25

  Οι Επενδύσεις.

 
σελίδα  26

  Η δύναμη της Δημοκρατίας.

 
σελίδα  27

  Η Δημοκρατία.

 
σελίδα  28

  Ο Πολιτισμός.

 
σελίδα  31

  Αιδώς και Δικαιοσύνη.

 
σελίδα  32

  Ηθικός, Ήθη, Έθιμα, Φιλότιμος.

 
σελίδα  35

  Πολιτισμός.

 
σελίδα  36

  Μη Πολιτισμός.

 
σελίδα  37

  Ο Σπουδαίος Πολιτισμός.

 
σελίδα  38

  Φάσεις της Ζωής.

 
σελίδα  38

  Φύση και Πολιτισμός.

 
σελίδα  39

  Φύση και Οικογένεια.

 
σελίδα  40

  Η Πρώτη Επιστήμη.

 
σελίδα  41

  Κοινός Σκοπός και Στόχος.

 
σελίδα  42

  Η Κοινωνία.

 
σελίδα  43

  Πολιτισμός και Πολίτης.

 
σελίδα  43

  Το Κοινωνικό Αγαθό.

 
σελίδα  44

  Ο Αρχικός Νόμος.

 
σελίδα  46

  Πάς μή Έλλην Βάρβαρος.

 
σελίδα  46

  Η ‘Συναδέλφωση’ των Λαών.

 
σελίδα  52

  Κλιματική Αλλαγή, ένα αιώνιο Φυσικό γεγονός

 
σελίδα  52

  Το Νερό δεν Τελειώνει.

 
σελίδα  53

  Ηθική.

 
σελίδα  53

  Οι Φάσεις της Ζωής.

 
σελίδα  61

  Παιδεία και Πολίτης.

 
σελίδα  62

  Ψυχή

 
σελίδα  57

  Παιδεία και Πολιτισμός.

 
σελίδα  59

  Μη Παιδεία Κουλτούρα Νέοι.

 
σελίδα  60

  Κοινωνική Προδιάθεση.

 
σελίδα  63

  Κοινωνία και Υγεία.

 
σελίδα  64

  Πολιτισμός και Κοινωνία.

 
σελίδα  65

  Γνώσεις για Πολίτες.

 
σελίδα  66

  Διανομή Κερδών.

 
σελίδα  67

  Κοινωνία, Πολίτης, Νερό.

 
σελίδα  68

  Πολίτευμα.

 
σελίδα  70

  ναρχη Πολιτεία.

 
σελίδα  71

  Αυτάρκεια και Επάρκεια.

 
σελίδα  75

  Μεταλλαγμένα, Τέλος της επιστήμης.

 
σελίδα  76

  Κουμμουνισμός, Καπιταλισμός.

 
σελίδα  80

  Αντιρρησίες Συνείδησης.

 
σελίδα  83

  Μηδενικά επιτόκια.

 
σελίδα  84

  Ο καλός ή λογικός πατέρας.

 
σελίδα  84

  Αποδοτική Μορφή Δουλείας.

 
σελίδα  86

  Πως αρχίζει ο Πολιτισμός.

 
σελίδα  87

  Πολίτες και Παιδεία.

 
σελίδα  88

  Το Πολίτευμα Πολιτεία.

 
σελίδα  91

  Το Πολίτευμα Δημοκρατία.

 
σελίδα  94

  Ισχύς της Κοινωνίας, Κοινωνικό Αγαθό.

 
σελίδα  94

  Ηθικός, Ηθική.

 
σελίδα  95

  Στρατηγικές Επικράτησης.

 
σελίδα  95

  Κατάλυση Πολιτισμού, Ανομία.

 
σελίδα  96

  Γενικά.

 
σελίδα  96

  Εσφαλμένες εντυπώσεις περί Δημοκρατίας.

 
σελίδα  97

  Παρελθόν, Μέλλον, Τραγωδία, Κωμωδία.

 
σελίδα  98

  Παιδεία.

 
σελίδα  100

  Γρηγορόσημα και Λεμόνια.

 
σελίδα  102

  Βηματοδότες και Τηλεφωνίες.

 
σελίδα  105

  Μόρφωση.

 
σελίδα  105

  Ηθοποιός και Μόρφωση.

 
σελίδα  108

  Εκπαίδευση.

 
σελίδα  109

  Κοινωνική Οικονομία.

 
σελίδα  112

  Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Φύσης.

 
σελίδα  115

  Πολίτευμα.

 
σελίδα  116

  Δημοκρατία και Πολίτες.

 
σελίδα  117

  Η ευθύνη των θυμάτων.

 
σελίδα  119

  Μόρφωση και Νέος.

 
σελίδα  128

  Ευτυχία και Γνώσεις, Συνήθειες, Ήθη, Έθιμα.

 
σελίδα  128

  Ελευθερία και Πολιτισμός.

 
σελίδα  130

  Ελευθερία και Δημοκρατία.

 
σελίδα  133

  Επενδύσεις και Κρατικά Κέρδη.

 
σελίδα  135

  Οι Κίνδυνοι των Πολιτισμών

 
σελίδα  136

  Σενάρια Λογικής και Οικονομίας.

 
σελίδα  137

  Μέγιστο Συμφέρον μας το Συμφέρον των άλλων.

 
σελίδα  140

  Ομονοούμε σχετικά με την Δημοκρατία.

 
σελίδα  141

  Οι Κίνδυνοι των Πολιτισμών.

 
σελίδα  143

  Πολιτιστική Κληρονομιά.

 
σελίδα  149

  Περίληψη.

 
σελίδα  151

  Απογοήτευση.

 
σελίδα  152

  Κοινωνική Ανασυγκρότηση και Εγρήγορση.

 
σελίδα  155

  Κάλεσμα Πολιτών.

 

Προσοχή δεν επιτρέπεται η αντιγραφή και  μεταφορά  περιεχομένου

 σε άλλη ιστοσελίδα ή έντυπο χωρίς προ συνεννόησης με τον συγγραφέα

 επικοινωνία μέσω του email thateron@poteron.gr

Σχόλια αναγνωστών

.
Σχολιάστε ελεύθερα το περιεχόμενο της προς ανάγνωση σελίδας ή απαντήσετε σε είδη υπάρχον σχόλιο. Ισχύουν  όλα τα αυτονόητα και γνωστά τα σχετικά με την δημοσιοποήση  σχολίων.
 

 Όνομα ή ψευδώνυμο          Αλφαριθμητικό =>

  Τα σχόλια εμφανίζονται κατόπιν τυπικού ελέγχου ως προς την σχετικότητα του περιεχομένου τους και χωρίς καμία λογοκρισία.

 Κατά την αποστολή του σχολίου αντιγράψετε τους διαδοχικούς Αλφαριθμητικούς χαρακτήρες ή αντικαταστήστε τους με άλλους δικής σας προτίμησης (6-8 χαρακτ.)  για να μπορείτε να διορθώσετε ή να διαγράψετε το σχόλιο σας.